همه می‌دانیم که اکوسیستم استارتاپ فناوری در بازار خصوصی در حال رشد است و اهمیت آن در جنوب شرق آسیا دارد افزایش می‌یابد. در اینجا بیشتر به این اکوسیستم می‌پردازیم تا با نقش استارتاپ‌های فناوری خصوصی در این بازار آشنا شویم.
دیدگاه‌های اصلی درباره اکوسیستم فناوری جنوب شرق آسیا، از گردش سرمایه در بازارهای خصوصی و دولتی گرفته تا خروج از چشم‌اندازها و بخش‌ها، بررسی شده اند. به علاوه 110 سرمایه‌گذار فناوری خصوصی در این منطقه فهرست شده اند.
اما چندین دلیل وجود دارد که نشان می‌دهند باید ما به عنوان بنیانگذار، سرمایه‌گذار و تنظیم‌کننده در جنوب شرق آسیا بازار فناوری را جدی بگیریم.
- در سه سال اخیر بازار فناوری خصوصی از بازار دولتی پیشی‌گرفته است.
از سال 2013، ما شاهد آن بوده ایم که پنج بازار دولتی 10 درصد از نرخ رشد سالانه را در شش کشور اعم از سنگاپور، مالزی، تایلند، اندونزی، فیلیپین و ویتنام از دست داده اند. فقط شاخص ویتنام است که بیش از 10 درصد نرخ رشد داشته است.
با این حال، شایان ذکر است که رشد ویتنام در وهله اول در نتیجۀ افزایش تلاش‌های خصوصی‌سازی دولت این کشور حاصل شده است. این با نرخ رشد سالانه 58 درصدی در بودجه خصوصی استارتاپ‌های فناوری جنوب شرق آسیا که رشد چشمگیری را نشان می‌دهد، مغایر است.
جنوب شرق آسیا پس از چهار سال از یک مرکز واحد به هفت مرکز رسیده است. این نشان‌دهنده یک طبقه رشد یافته از شرکت‌های فناوری خصوصی جنوب شرق آسیا است که به رشد اقتصادی دامن زده اند. می‌توان پیش‌بینی کرد که این شرکت‌ها نقش مهمی را در اقتصاد منطقه‌ای ایفا خواهند کرد.
- 110 سرمایه‌گذار فعال، 2.2 میلیارد دلار در 274 معامله تنها در سال 2016
در سال 2016، شتاب‌دهندگان یا انکوباتورها افزایش یافته اند. شایان ذکر است ما شاهد افزایش سرمایه خطرپذیر شرکتی، از سرمایه‌ای که وجود مجازی نداشته اند گرفته تا 14 مورد از آنها در سال 2016، در منطقه بوده ایم. سرمایه‌های خطرپذیر شرکتی وارد جنوب شرق آسیا شده اند تا به دنبال سرمایه‌گذاری‌های راهبردی و توسعه کاری بالقوه بگردند، و مجموعه‌های محلی و شرکت‌های بزرگ آگاهی بیشتری درباره اختلال استارتاپ فناوری کسب و کار سنتی آنها پیدا می‌کنند.
- تامین بودجه جنوب شرق آسیا نسبت به سایر دنیا بیشتر روی Seed و Series A متمرکز است
برای سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر واقع در جنوب شرق آسیا، کسب بودجه لازم به مبلغ بیش از 150 میلیون دلار از شرکای محدود واقع در جنوب شرق آسیا به دلیل تمایل کم آنها به ریسک کردن، چالش‌انگیز است. اکثر بودجه باید از LPهای خارجی تامین می‌شود.
با توجه به اتحادیه اروپا و آمریکا، برای اینکه اکوسیستم استارتاپی توانایی مالی و نقدینگی لازم برای کمک به رشد شرکت‌ها را داشته باشند، به یک سرمایه خطرپذیر با بودجه بیشتر لازم است.
- بورس ارز جنوب شرق آسیا و استرالیا در آینده نزدیک از جمله مقاصد خروجی که به طور محلی اداره می‌شوند، نخواهند بود
Bursa Malaysia و Philippine Stock Exchange هیچگونه اعلامیه‌ای مربوط به استارتاپ‌های فناوری مشاهده نکرده اند. با این حال، ACE Market of Bursa Malaysia، که جایگزین بازار اصلی است، به شرایط ساده‌تری نیاز دارد و تعدادی از شرکت‌های فناوری غیر وب در آن فهرست شده اند.
Catalist، همتای ACE در سنگاپور، قصد دارد یک محیط مشابه ایجاد کند، اما موفقیت آن مشخص نیست. Indonesia Stock Exchange اخیراً برنامه انکوباتوری استارتاپ داخلی خود را راه‌اندازی کرده است اما این نشانه آمادگی برای IPO به شمار نمی‌رود.
شاید، یک IPO 1 میلیارد دلاری در آمریکا موجب جلب اعتماد سرمایه‌گذاران در جنوب شرق آسیا شود تا آنها نیز به IPO فناوری بیشتری در منطقه توجه کنند.
به علاوه بزرگترین دستاورد در منطقه جنوب شرق آسیا در آینده نزدیک استارتاپ‌های قدرتمند و موفق خواهد بود.
