وب‌سایت «شاتر استاک» یک آرشیو مجازی عکس و ویدیو است که حق انتشار تصاویر دیجیتال را به کاربران خود می‌دهد و امروز آرشیو ۵۰ میلیونی آن، خوراک تصویری رسانه‌های دنیا را می‌سازد. جان اورینجر، موسس و مدیرعامل این شرکت ۵/۲ میلیارد دلاری، زمانی ایده راه‌اندازی این وب‌سایت را دنبال کرد که هیچ یک از آژانس‌های عکس آمریکا حاضر به همکاری با او نبودند و باور نداشتند جوانی شکست‌خورده روزی مرجع تصاویر و ویدیوهای خودشان شود. شاتر استاک امروز در بیش از ۱۵۰ کشور و به ۲۰ زبان فعالیت می‌کند. این انبار آنلاین ماموریت خود را، به‌عنوان یک بازار رسانه‌ای، فراهم کردن فضایی برای نشر تصاویر حرفه‌ای می‌داند و از سراسر جهان همکار می‌پذیرد. اورینجر در مراسم فارغ‌التحصیلی دانشگاه کلمبیا از تجربه ناکامی و برخاستن دوباره‌اش می‌گوید: «در سال ۱۹۹۸ در حالی که تازه از رشته علوم کامپیوتر فارغ‌التحصیل شده بودم، تمام انرژی‌ام را وقف تاسیس شرکتی برای فروش مسدودکننده‌های ویروس اینترنتی کردم. قصد نداشتم تا پایان عمر به این کار بسنده کنم، اما هرگز گمان نمی‌کردم ایده‌ام یک‌شبه شکست بخورد و اولین افق کارآفرینی‌ام بدل به سراب شود. پاک یادم رفته بود غول بزرگ اینترنتی، یا همان مایکروسافت، ایده‌های خلاق را در هوا می‌قاپد و به نفع خودش استفاده می‌کند.» سابقه شرکت شکست‌خورده اورینجر به روزهای اولیه اینترنت برمی‌گردد و ساختن مسدودکننده‌هایی برای جلوگیری از ابتلای صفحات مرورگر وب به ویروس‌های اینترنتی. امروز ما در گشت‌وگذارهای اینترنتی خود کمتر به صفحاتی برمی‌خوریم که ناخواسته باز می‌شوند و در نت‌گردی‌مان اختلال ایجاد می‌کنند؛ اما زمانی که جان به فکر ایجاد مسدودکننده‌های مرورگر افتاد، این مشکل به‌وفور دیده می‌شد. هرچند ایده اولیه قوت زیادی داشت و بی‌شک می‌توانست در فضای اینترنت خریدار داشته باشد، عمرش دیری نپایید و شرکت‌های مایکروسافت و فایرفاکس به‌سرعت مسدودکننده‌های اختصاصی خودشان را ایجاد کردند و جایی برای رقابت باقی نگذاشتند. ایده استارتاپی اورینجر زودتر از آنچه فکرش را می‌کرد زمین خورد و او را مجبور به پناه بردن به ایده‌های تازه کرد. «تصمیم گرفتم سراغ ایده‌ای بروم که آنقدر بزرگ باشد که کسی نتواند شکستش را تصور کند.» جان که به نظر می‌رسید کفگیر خلاقیتش به ته دیگ نمی‌خورد، دست خالی نماند و تلاش‌های بازاریابی‌اش در کنار علاقه به عکاسی او را به سمت ایجاد یک انبار تصویری مجازی کشاند. ایده‌ای که جمع‌آوری و گسترشش آنچنان دشوار بود که آژانس‌های عکس کمتر به سراغش رفته بودند. «با یکی دوتا از آژانس‌های بزرگ عکاسی آمریکا درباره ایده‌ام صحبت کردم. آن‌ها سعی در منصرف کردنم داشتند. وقتی آن همه اصرارشان به کناره‌گیری را شنیدم، بیشتر مجذوب ایده‌ام شدم.» وب‌سایت شاتر استاک با همه موانع و سختی‌ها در سال ۲۰۰۳ آغاز به کار کرد و در کمتر از یک سال، ۳۰ هزار عکس در آن بارگذاری شد.
- رهرو باورتان باشید
«این درست همان کاری است که دوازده سال پیش انجام دادم. عکاسی نه‌تنها تفریح که یکی از نقاط امیدبخش زندگی‌ام بود و این باور ایده شاتر استاک را پررنگ و عملی می‌کرد. اگر با عقل و منطق امروز به آن روزها بازگردم، شاید از تصمیمم منصرف شوم. تجربه چندین ساله شرکت‌های بزرگ به من می‌گفت نرو، اما حس عجیبی در وجودم نقطه روشنی به جا گذاشته بود و آن باورم بود. باور به اینکه موفق خواهم شد. اگر قرار بود همه موفقیت‌ها از دل تجربه مکرر کاری بیرون بیایند، هیچ وقت کسی برای شروع دست به ریسک نمی‌زد و کارآفرینی‌های خلاق به وجود نمی‌آمدند.»اورینجر باور دارد که یکی از عوامل جلوبرنده هر باور اطمینان از نتیجه مالی آن است. «حرف کسی را که می‌گوید ایده به خودی خود باارزش است جدی نگیرید. ایده‌ها باید به سود برسند، سرمایه‌هایی که صرف کارآفرینی می‌شوند باید نتیجه بدهند تا امید به کار تزریق شود؛ در غیر این صورت محکوم به شکست هستند.»
- همه‌کاره باشید
«شاید کمی دشوار و حتی غیرممکن به نظر بیاید، اما باید روی پای خودتان بایستید. زمانی که در مراحل آغازین استارتاپ به سر می‌برید و سرمایه کافی برای نیروی کار اضافی ندارید، باید یاد بگیرید به‌تنهایی کار را پیش ببرید. زمانی که شاتر استاک را راه‌اندازی کردم، بازاریاب، روابط عمومی، طراح وب‌سایت و عکاس خودم بودم. وقتی خودم را در سمت‌های مختلف کاری ارزیابی کردم، مطمئن شدم از پس چه کارهایی برنمی‌آیم، آن وقت در پی همکاران جدید رفتم. ضمن اینکه فرصتی برای شناخت قوت و ضعفم پیدا کرده و به تجربیات تازه‌ای رسیده بودم.»
- از شکست نهراسید
«در کنار شاتر استاک، ایده‌های دیگری چون سایت تبلیغات پوشاک و خوراک را راه‌اندازی کرده بودم تا بتوانم منابع مالی‌ام را تامین کنم. تبلیغاتی که نه‌تنها سودی عایدم نکرد که سرمایه اولیه‌ام را به باد داد. کارآفرین بودن به معنای گیر نکردن در مرداب شکست است؛ یاد گرفتن اینکه لازمه پیشروی در کار مواجهه با ناکامی و تلخی است. کارآفرین بودن به معنای پذیرش شکست است؛ ترس از شکست و انکار آن شما را به عقب می‌راند. اگر توان تحمل درماندگی را ندارید، از همان ابتدا پا در راه کارآفرینی نگذارید؛ اما اگر خودتان را برای رویارویی با مشقت‌ها و کسب تجربه‌های به‌یادماندنی آماده کرده‌اید، بدانید راه درست کارآفرینی همین است.»
