اینماد به فین‌تک‌ها تا روز شنبه ۱۱شهریور فرصت داده به خواست مرکز توسعه و تجارت الکترونیکی تن بدهند. آیا در صورت عدم تحقق خواسته‌های اینماد بازهم شاهد توقیف فله‌ای فین‌تک‌ها خواهیم بود؟ یااینکه مسئولان اینماد شرایط استارتاپ‌های فینتک را درک کرده و بازهم از طریق گفت‌وگومشکل را حل خواهند کرد.آنچه مرکز توسعه تجارت الکترونیکی یا بانک مرکزی از فین‌تک‌ها می‌خواهد فعالیت در چارچوب قانون است و حرف فین‌تکی‌ها هم «دادن اطلاعات در چارچوب قانون»؛ نشان می‌دهد، خواست همه طرفین اجرای قانون است. اما دراین میان سخن بر سر مجری قانون است. استارتاپ‌های فینتک بانک مرکزی را به‌عنوان رگولاتورصاحب صلاحیت می‌دانند اما بانک مرکزی سنتی وکهنسال ایران از پذیرش این بچه‌های خلاق و پر از هیجان سرباز می‌زند و می‌کوشد با توصیه‌های پدرانه دستی برسرشان بکشد وآنها را نصحیت کند که در یک چارچوب حرکت کنند و نیاز به مجوز هم نیست! به زعم اینمادی‌ها مسئولان بانک مرکزی با ندادن مجوز موضوع را از سر باز می‌کنند!
از آن سو استارتاپ‌های فینتک مرکز توسعه تجارت الکترونیکی را صاحب صلاحیت در حوزه فینتک نمی‌دانند اما اینمادی ها می‌گویند تا روزی که بانک مرکزی مسئولیت آنها را نپذیرد،باید زیر نظر این مرکز فعالیت کنند از طرفی مرجعی به این پرسش فین‌تکی‌ها در موردتضمین امنیت داده‌هایشان پاسخ روشنی نمی دهد وتنها پاسخ نشان دادن حکم قضایی است. اینکه چرافین‌تک‌ها به‌صورت کامل تمام اطلاعات شخصی کاربرانشان را در اختیار چند مرجع مختلف بگذارند، سوال کلیدی است که باید مسئولان محترم به این دغدغه امنیتی و ملی توجه جدی کنند. به ثمن بخس گذاشتن اطلاعات کاربران ایرانی کاری ندارد اما اینکه جوانان ایرانی باغیرت ایستاده و می‌خواهند از این دیتاها با جان و دل و به قیمت فیلتر شدن کسب و کارشان،محافظت کنند، قابل تقدیراست، نه تنبیه. آنها فقط خواستار مشخص‌شدن یک نهاد تخصصی و مطمئن هستند تا در چارچوب قانون اطلاعات را دراختیاربگذارند. چرا برای یک‌بار دولت محترم یک نهاد را بعنوان متولی و برای در اختیار گرفتن این اطلاعات و تضمین امنیت آن مشخص نمی‌کند؟ این گره با دست هم باز می‌شود و نیاز به دندان
نشان دادن نیست. حالا که خارجی‌ها با ما مهربان نیستند و تحریم را انداخته اندپشتمان، شما که هم وطن هستید، مهربان‌تر و عاقلانه‌تر برخورد کنید. هدف این جوانان”مانده در وطن” خدمت به این آب و خاک است. نگذارید دلسرد شوند و به قول اخوان ثالث دردمند در کشورشان احساس غربت کنند و … «دست بردار از این در وطن خویش غریب…»
