نامش را که میشنویم برایمان روشن میشود که قرار است یاریرسان پدر و مادرهایی باشد که میخواهند برای تربیت صحیح فرزند خود تلاش کنند. وقتی به parentyar.com مراجعه میکنید، این تصور قویتر هم میشود. داستان تولد «پرنت یار» از پدر و مادری شروع میشود که خودشان دغدغه جستوجوی مکانی برای تربیت هرچه بهتر فرزندشان را داشتهاند. دغدغهای که با تاسیس «پرنتیار» تبدیل به بزرگترین بانک اطلاعاتی کودک و نوجوان شده است. با بنیانگذار پرنتیار، «رضا کیمیاگری»، که فارغالتحصیل MBA است و سابقه ۱۵ ساله مدیریت را در کارنامه خود دارد، در این شماره گفتوگو کردهایم.
- چرا «پرنتیار»؟!
«پرنتیار» همانطور که از نامش پیداست، قرار است یاریدهنده والدین باشد. یاری، مشاوره و راهنمایی در هر زمینهای که به تربیت، پرورش و آموزش مربوط میشود. میخواستیم اسم فارسی انتخاب کنیم ولی با درنظر گرفتن همه موارد (از جمله لوگو و لوگو تایپ و تلفظ آسان و به خاطر سپردن و …) به پرنت یار رسیدیم. ضمن اینکه از آنجا که دامنه فعالیتی که برای پرنتیار در نظر داریم بسیار وسیع است، نمیخواستیم نام انتخابی محدود باشد.
- این مدل خدماترسانی را اصولا در مدلهای خارجی میبینیم؛ ایده اصلی«پرنتیار» از کجا آمد؟
ایده اصلی وقتی شکل گرفت که من و همسرم به دنبال یک مدرسه خوب برای پسرمان میگشتیم و تحت تاثیر تبلیغات یک مدرسه در ابتدا فرزندمان را در آن ثبت نام کردیم. پس از مدتی به دلیل نگرانی سعی کردیم با اولیای دانشآموزان آن مدرسه ارتباط گرفته و از کم و کیف خدمات و تطابق رفتار واقعی با نمایش هیجانانگیز زمان ثبتنام آگاه شویم. در این تحقیق متوجه شدیم که نگرانی ما بیدلیل نبوده و حرفهای مدیر مدرسه که ظاهر بسیار موجه و جذابی داشت، فقط و فقط جزئی از کمپین تبلیغاتی آنهاست و در این مدرسه غیرانتفاعی گرانقیمت، بدرفتاری و حتی تنبیه بدنی و بیتوجهی به روابط بچهها به وفور دیده میشود. مدتی بعد که درحال بررسی گزارشها و نظرهای مردم در مورد هتل محل اقامت در سایت تریپ ادوایزر برای یک سفر بودیم، این ایده شکل گرفت که چرا چنین محلی برای والدین ایجاد نکنیم تا بتوانند با به اشتراک گذاشتن تجربیات خود به یکدیگر در انتخاب مدرسه کمک کنند و به تدریج این انتخاب از مدرسه به پوششدادن انتخاب هر آنچه یک پدر و مادر برای فرزندان خود نیاز دارند مانند خدمات تفریحی و پرورشی و کتاب و …. گسترش یافت. بنابراین کپی یک ایده خارجی نیستیم ولی از آن ایده گرفتهایم.
- از خدمات «پرنتیار» بیشتر بگویید و آیا این خدمات تنها مختص به حوزه روانشناسی و مشاوره به پدر و مادرهاست؟!
خیر، ما در پرنتیار علاوه بر خدمات مشاورهای که به آن شکل، ارائه میدهیم و اشاره شد، خدمات دیگری را هم داریم، از جمله: انتخاب مدرسه و مهد کودک، انتخاب کلیه موسسات آموزشی، پرورشی و خدمات، تولید محصول در ارتباط با بچهها از صفر تا ۱۸ سال، مقالات تربیتی و آموزشی روانشناسی، آزمونهای هوش و روانشناسی آنلاین، دانلود کتاب درسی و کمک درسی، مشاوره آفلاین، شبکه اجتماعی اولیا معرفی کتاب و نرمافزار مناسب و مفید و معرفی و اطلاعرسانی رویدادهای مرتبط با فرزندان(نمایشگاهها، تئاتر و نمایش، تخفیفها و ….)
- مجهولی که در اینجا ممکن است پیش بیاید، این است که پدر و مادرها چطور میتوانند به «پرنت یار» و محصولات و خدماتش اعتماد کنند؟
در پاسخ باید بگویم که تیم پرنتیار فقط اطلاعات و مشخصات نوع و میزان خدمات ارائهشده توسط موسسات و مدارس را منتشر میکند. مثل تعداد کلاسها و چندزبانهبودن و داشتن مشاور و … در حالیکه اطلاعات نظردهی و تعیین صحت و سقم ادعای خدمتدهنده به رای کاربران و استفادهکنندگان بستگی دارد. بنابراین اعتماد مخاطب به پرنت یار یعنی اعتماد به خردجمعی.
- با چه میزان سرمایه «پرنتیار» را راهانداختید؟
ما هفت نفر دوست و شریک هستیم که با سرمایه شخصی پرنتیار را راهاندازی کردهایم و تاکنون که در حدود ۸ ماه از عمر آن میگذرد چیزی حدود ۱۵میلیون تومان برای آن هزینه شده است ولی برای استارت و شروع سرمایه فقط زمان و انرژی شخصی بوده و میتوان گفت اینها شامل هزینه قالب سایت و هاستینگ و دامین و محتوا هستند؛ یعنی تا زمانی که سایت به اصطلاح بالا آمد برای آن حدود ۲۰۰ هزار تومان هزینه شد.
- از کجا آن را تامین کردید؟
آورده شخصی شرکا.
- چرا در ایران؟! چه نیازی به تاسیس «پرنتیار» در ایران دیدید؟
به دلیل نبود محل منسجمی برای اشتراکگذاری تجربیات والدین. اینگونه تصمیمگیریها معمولا با پرسوجوی والدین از یکدیگر انجام میگیرد که به دلیل محدودبودن دامنه تعداد افرادی که مورد پرسش قرار میگیرند، نتیجهگیری ممکن است دارای خطای زیاد ناشی از برداشت شخصی مشورتدهنده باشد. در حالیکه با انسجام و بالارفتن تعداد نظردهنده قضاوت در مورد یک محصول یا خدمت یا سازمان صحیحتر خواهد بود. فرض کنید شما به دنبال انتخاب یک مدرسه یا مهدکودک برای فرزند خود هستید و چند کاندیدا دارید. باید بروید در محل آنها و از اولیا هنگامی که برای بردن یا رساندن فرزند خود هستند، در مورد کم و کیف خدمات موسسه سوال کنید! فکر نمیکنم نیازی باشد که بگوییم اینکار چقدر سخت است.
- به نظرتان این سیستم میتواند در ایران جا بیفتد؟ فکر میکنید چقدر از این ایده شما استقبال شود؟ برآورد حدودی از میزان استقبال مخاطبان خود تا الان دارید؟!
بله، چرا که نه؟ چه کسی دوست ندارد اطلاعات بیشتر و دقیقتر داشته باشد؟ تعداد مخاطبان و سلیقههایشان تقریبا مشخص هستند ولی هنوز تعداد نظرها برای همه خدمات به حدی نرسیده که بازخوردهای دقیق داشته باشیم ولی با ارتباطی که از طریق شبکههای اجتماعی و گروههای موجود در آنها داریم دائما در حال تنظیم خود با میانگین طیف مخاطبان هستیم.
- کمی از تیم «پرنتیار» و تخصصهای لازم در این راه به خوانندگان شنبه میگویید؟
صاحب ایده، مدیر پروژه و مسئول تامین محتوا «پرنتیار»، همسرم، خانم فرناز رحیمی دانشجوی فوقلیسانس روانشناسی هستند. ایمان رضایی (مسئول شبکه و سختافزار) مهندس نرمافزار، ژیلا صالحی(برنامهنویس ) مهندس نرمافزار، مجید لطفی (لیسانس حسابداری) امور مالی، سمیه کاظمی (فوقلیسانس نرمافزار)، ساناز رستگار (فوقلیسانس نرمافزار) شبکههای اجتماعی و من هم، رهبر تیم، پرورشدهنده ایده و مسئول توسعه کسبوکار هستم.