براد کرمودی وبلاگ‌نویس و گزارشگر سایت خبریSmartCompany است که سابق بر این معاون سردبیر مجله کاتالیست دانشگاه RMIT بوده است. RMIT یکی از پررونق‌ترین دانشگاه‌های استرالیاست که درزمینه آی‌تی و مدیریت مدرن فعالیت می‌کند. او درباره برخی رفتارهای کارکنان تحلیل‌های متفاوتی ارائه داده است.
بر اساس نتایج تحقیقاتی که ماه گذشته منتشر شد، برای ایجاد یک کسب‌وکار موفق و تزریق روحیه اشتیاق در افراد بایستی دانش‌های فرضی را کنار گذاشت. در این تجزیه‌وتحلیل که بر روی ۶۰ هزار کارمند در تمام کشورها انجام شده، از افراد پرسیده شد که تغییرات در محل کار را چگونه ارزیابی می‌کنند؟ در این راستا طبق آمار سایت «نیو تک»، افزایش مزایا برای کارمندان در مقایسه با موارد بسیار دیگری که از عوامل ابقای آن‌ها معرفی شده‌اند، موفقیت بالایی نداشته است. حال، با توجه به نتایج این تحقیق به بیان چهار افسانه مرسوم در بین مردم و برخی شرکت‌ها می‌پردازم. افسانه‌هایی که از پایه اشتباه‌اند!
افسانه اول: افراد مدیران را ترک می‌کنند، نه خود شرکت را
در دنیای تجارت این جمله مرسوم شده است که افراد مدیران شرکت را ترک می‌کنند نه خود شرکت را. اما جیسون مکفرسون، مدیر این پروژه، می‌گوید که اطلاعات جمع‌آوری‌شده توسط گروه او خلاف این مطلب را نشان می‌دهد: «افراد از شنیدن این جمله عصبانی می‌شوند و آن را نمی‌پذیرند. در شرکت‌های امروزی، وقتی مدیر مرتب تغییر می‌کند، به نظر می‌رسد که مدیر نقش موثری در روند کاری شرکت دارد. اما می‌بینیم که در شرکت‌های کوچک و درحال‌رشد، کل شرکت موثرتر از مدیر مستقیم است.»
افسانه دوم: جوانان منفی‌گرا و غیرقابل‌اعتمادند
مکفرسون می‌گوید این تحقیق همچنین این موضوع را که تعامل با جوانان و راضی نگه داشتن آنان دشوار است، کم‌رنگ و کم‌اهمیت می‌کند. وی درحقیقت ضرورت وجود همه رده‌های سنی ۱۸ تا ۳۵ ساله در یک گروه را نادرست می‌شمارد و آن را ساده‌انگارانه می‌داند. «به عقیده من فرد ۱۸ ساله و ۳۵ ساله به طور کلی از دو نسل متفاوت هستند که دو فکر و عقیده متفاوت دارند.» همچنین او اضافه می‌کند: «در این تحقیق ما هیچ گروهی را مثبت‌گراتر از جوانان خصوصا سنین ۱۸ تا ۲۴ ساله نیافتیم. تنها مورد منفی در این رده سنی مربوط به جوانی ۲۵ ساله است، که به دنبال تغییر شغل و کسب درآمد بیشتر بود، که این مورد در میان هزاران نفر این تحقیق رقم کوچکی به شمار می‌آید.»
افسانه سوم: مزایا باعث خوشحالی افراد می‌شود
وجود مزایا برای کارمندان مانند ناهار رایگان تا آن اندازه که گمان می‌شود نمی‌تواند رضایت آنان را کسب کند. مکفرسون می‌گوید: «تحقیقات عمده‌ای بر روی انواع مزایا برای کارمندان انجام داده‌ایم تا دریابیم که چه مواردی برای آن‌ها جذاب‌تر است. اما حقیقتا به مورد قابل‌توجهی پی نبردیم. حتی در مورد تعدادی از شرکت‌ها در ایالات‌متحده آمریکا که تلاش می‌کردند با افزودن مزایا جذابیت کار را برای افراد بیشتر کنند، این بدبینی وجود داشت که بدون شک این شرکت‌ها در جایی لنگ می‌زنند!»
افسانه چهارم: افزایش حقوق باعث ابقای کارمندان می‌شود
بر اساس این تحقیق رابطه مستقیمی بین افزایش حقوق کارمندان و رضایت و حفظ آنان وجود ندارد. به گفته مکفرسون: «پول تغییر عمده‌ای در تصمیم یک کارمند برای ماندن یا ترک شغل ایجاد نمی‌کند. به جز در مواردی که حقوق دریافتی توسط فرد در مقایسه با موارد مشابه بسیار کمتر باشد.»