هافمن مردی که لینکدین را آهسته بزرگ کرد

وی در حال حاضر رئیس اجرایی لینکدین نیز هست و با داشتن ۳٫۷ میلیارد دلار دارایی در فهرست فوربس، نفر ۱۵۹ ثروتمندترین افراد دنیاست.

او را در سیلیکون‌ولی به عنوان فردی می‌شناسند که بیشترین ارتباطات را دارد و پیش از این عضوی از گروه موسوم به «مافیای پی‌پال» بود؛ گروهی از کارکنان و بنیانگذاران سابق پی‌پال که شروع به پایه‌گذاری شرکت‌های فناوری دیگری کرده و میلیونر یا میلیاردر شدند.

هافمن علاوه بر آنچه که در لینکدین انجام می‌دهد، به تعدادی از موسسات غیرانتفاعی نیز خدمات می‌دهد که شامل دانشگاه استنفورد، آکسفورد، موسسه موزیلا، عفوبین‌الملل و صلیب سرخ آمریکا‌ نیز می‌شود.

هافمن که در منطقه پالوآلتو در کالیفرنیا متولد شده، پس از خاتمه مدرسه در سال ۱۹۹۰ مایل به ادامه تحصیل در دانشگاه استنفورد بود.

او در این دانشگاه موفق به دریافت بورسیه موسوم به مارشال‌ و جایزه Dinkespiel شد و درجه کارشناسی سامانه‌های نمادین و علوم شناختی را گرفت. پس از آن درجه کارشناسی ارشد فلسفه را در سال ۱۹۹۳ از دانشگاه آکسفورد دریافت کرد.

هافمن از زمان تحصیل در دانشگاه مایل بود در زندگی‌اش کاری انجام دهد که به بهبود دنیا در مقیاس بزرگ‌تری کمک کند.

او راه‌حل‌هایی برای رفع برخی مشکلات در سر داشت و مایل بود در موقعیتی قرارگیرد که نظراتش به روشنی شنیده شود. در ابتدا باور داشت که دانشگاه فرصتی است که به او کمک می‌کند تاثیر مورد نظرش را ایجاد کند.

طرح او این بود که استاد دانشگاه و روشنفکر باشد، اما دریافت که افراد دانشگاهی کتاب‌هایی می‌نویسند که توسط تعداد کمی از افراد خوانده می‌شود، اما پیش‌زمینه کارآفرینی بود که برایش زیرساخت و منابع لازم برای کار مورد علاقه‌اش را فراهم ساخت.

با این دیدگاه و انگیزه اثرگذاری بر دنیا بود که هافمن تصمیم گرفت کار در حوزه تجارت و کارآفرینی را دنبال کند، اما برای اجرای این تصمیم نیازمند کسب تجربه بود، به همین دلیل در سال ۱۹۹۴ وارد شرکت اپل شد.

در آن شرکت مسئولیت هافمن مدیریت ارشد معماری تجارب کاربری بود و وظیفه طراحی و اجرای برخی طرح‌های راهبردی از جمله eWorld Intenational و Classifieds و Global Access assistant و چند طرح دیگر را برعهده داشت. طرح eWorld در سال ۱۹۹۶ توسط AOL خریداری شد.

هافمن پس از ۲سال کار برای اپل به مدت یک‌سال و نیم برای شرکت نرم‌افزاری فوجیتسو در مقام رئیس مدیریت محصول کار کرد.

در سال ۱۹۹۷ او نخستین مشارکت در سرمایه‌گذاری راانجام داد و وارد social.net شد. طرح این شرکت از زمان خود جلوتر بود و هدفش این بود که افراد مختلف با علایق مشترک در یک محدوه جغرافیایی را با یکدیگر آشنا کند.

گرچه هافمن علاوه بر موضوع زمان نامناسب برای اجرای طرح متوجه شد به همان اندازه‌ای که ساختن یک محصول عالی اهمیت دارد، برای دسترسی به میلیون‌ها کاربر باید راهبرد روشن عرضه محصول هم داشت.

از آنجا که هافمن همزمان با کسب‌و‌کار خودش و در زمان پایه‌گذاری پی‌پال عضو هیات مدیره این شرکت بود، پس از تعطیل‌کردن کسب‌و‌کار خودش در سال ۲۰۰۰ به این شرکت ملحق شد‌ و پی‌پال با شناختی که از توانایی هافمن برای کار در یک محیط به‌شدت رقابتی داشت، او را مسئول همه ارتباط‌های پی‌پال کرد‌ که شامل امور زیرساخت‌های پرداخت، توسعه کسب‌و‌کار‌ و ارتباط با دولت و بخش‌های قانونی می‌شد.

هافمن در طی ۳ سال کار با پی‌پال مانند یک آتش‌نشان ارشد برای شرکت شناخته می‌شد و به موقعیت مدیر ارشد عملیات رسید.

او در جریان واگذاری پی‌پال به eBay که در سال ۲۰۰۲ رخ داد، در مقام معاون اجرایی بود. پس از این تاریخ بود که هافمن از پی‌پال خارج و دست به کار راه‌اندازی نخستین و بزرگ‌ترین شبکه ارتباطی حرفه‌ای‌های دنیا یعنی لینکدین شد.

هافمن برای راه‌اندازی لینکدین جمعی شامل ۲ نفر از همکاران سابقش در Social.net و یکی از همکاران از فوجیتسو‌ و یک همکلاسی دوران دانشگاه را تشکیل داد و کارش را از ماه‌های پایانی سال ۲۰۰۲ شروع کرد.

داستان لینکدین

لینکدین یک خدمات شبکه اجتماعی است که در اصل برای ایجاد ارتباط بین حرفه‌ای‌ها شکل گرفت.

این شبکه بعدا به نحوی تغییر یافت که بستر کاری چند‌جانبه‌ای شود که برای گروه‌های مختلف کاربران، راه‌حل‌های مختلفی ارائه کند.

در واقع الگوی کاری لینکدین برای هرکس چیزی در خودش دارد به نحوی که همه را راضی نگه دارد. کاربرد پایه این شبکه به کاربران اجازه می‌دهد که نمایه شخصی ایجاد کنند، شبکه ارتباطی حرفه‌ای برای ارتباط و ترغیب دیگران به تماس با یکدیگر تشکیل دهند، به دانش و دیدگاه‌های به اشتراک گذاشته شده دسترسی یابند، فرصت‌های شغلی مناسب را بیابند و .‌.‌.

علاوه بر این، لینکدین به کاربران اجازه می‌دهد که با داشتن عضویت ممتاز هویت حرفه‌ای خود را در این شبکه مدیریت کنند.

در کنار همه اینها اعضای لینکدین به راه‌حل‌هایی همچون «استعدادها» و «مشاغل»‌ و «عضویت» و «آگهی‌ها» دسترسی دارند. منابع درآمدی لینکدین از ۳ محل می‌آید که شامل «استعدادها» و «راه‌حل‌های بازاریابی» و «حق عضویت کاربران ممتاز» است.

لینکدین همچنین خدماتی به عنوان InMail دارد که کاربران به ازای میزان استفاده، برای آن هزینه پرداخت می‌کنند.

لینکدین در سال ۲۰۰۳ شروع به کار کرد در حالی‌که سرمایه اولیه را ۲ نفر از شرکای هافمن به نام‌های پیتر تییل و کیات رابویس فراهم کردند.

آنها هم مانند بسیاری از کسب‌و‌کارهای دیگر شاهد رشدی آهسته بودند. در ابتدا تعداد کاربرانی که ثبت‌نام می‌کردند به حدود ۲۰ نفر در روز می‌رسید تا اینکه در سال ۲۰۰۳ و ابتدای ۲۰۰۴ امکان بارگذاری فهرست نشانی‌ها برای کاربران فراهم شد که سرعت رشد را افزایش داد.

سپس امکان تشکیل گروه و اتصال به امریکن اکسپرس هم اضافه شد که برای صاحبان کسب‌و‌کارهای کوچک جذاب بود.

در ۲سال بعدی لینکدین امکانات جدید مانند مشاغل و عضویت برای کسب‌و‌کارها و نمایه‌های عمومی را معرفی کرد.

در سال ۲۰۰۶ شرکت بالاخره به سوددهی رسید‌ و تا سال ۲۰۱۰ به یک موجودیت جهانی با تعدادی دفتر بین‌المللی و درآمدی حدود ۲ میلیارد دلار رسید.

در سال ۲۰۱۱ و پس از دریافت سرمایه‌ای بالغ بر ۱۱۰ میلیون دلار از طریق سرمایه‌گذاران جدید و تعدادی سرمایه‌گذار اروپایی، لینکدین مسیر تبدیل‌شدن به یک شرکت سهامی عام را طی کرد.

در آن زمان ارزش سهام هافمن معادل ۲٫۳۴میلیارد دلار برآورد شد. در همان سال لینکدین از محل آگهی‌ها موفق به کسب درآمدی معادل ۱۵۴٫۶میلیون دلار شد‌ که بسیار بیشتر از درآمد توییتر بود.

در طی چندین سال لینکدین تبدیل به بزرگ‌ترین شبکه ارتباطی حرفه‌ای‌ها در دنیا شد و امروز بیش از ۴۰۰ میلیون کاربر از ۲۰۰کشور دنیا را به خود جلب کرده.

این در حالی است که بیشترین تعداد کاربران در آمریکا با ۹۳میلیون، هندوستان با ۲۴ میلیون، برزیل با ۱۶ میلیون‌ و انگلستان با ۱۴میلیون است.

بر اساس گزارش‌های منتشر‌شده در سال ۲۰۱۴، لینکدین تعداد ۷،۶۰۰ کارمند در ۳۰ شهر دنیا دارد و درآمد سالانه شرکت حدود ۲٫۲۱میلیارد دلار است.

همچنان‌که لینکدین شبکه ارتباطی معروف و مورد اعتماد حرفه‌ای‌هاست، هافمن نیز در بین بسیاری از افراد درگیر در کسب‌و‌کارهای سیلیکون‌ولی به عنوان یک سرمایه‌گذار مخاطره‌پذیر در دهه گذشته شناخته شده، او را همچنین فردی می‌دانند که پیش از شروع هر کسب‌و‌کاری باید با وی مشورت کنید.