ترجمه و تنظیم مهران امیری | در یک روز بارانی سان‌فرانسیسکو، جمعی از طراحان گرداگرد میز کنفرانس در دفتر مرکزی Reddit نشسته‌اند، آنها این ناحیه را به نام اتاق جنگ می‌شناسند. این نخستین و البته آخرین دیدار این گروه نیست، اما این روز به نحوی روزی ویژه است. طراحان برای وب‌سایت شرکت طراحی جدیدی را آماده کرده‌اند؛ وب‌سایتی که حدود 330 میلیون کاربر از اطراف دنیا دارد. گروهی متشکل از 20 طراح در طی دوسال و نیم درگیر بازطراحی سایت بوده‌اند. در نتیحه تلاش گروه طراحی نخستین نسخه دیداری ردایت در طول یک دهه خلق می‌شود. استیو هافمن، شریک و بنیانگذار ردایت در نوشته‌ای می‌گوید: «بسیاری از ما ردایت را گرامی می‌داریم و به دیگران می‌گوییم که چقدر جذاب است و چه تاثیراتی در زندگی ما داشته و چقدر موجب خنده آنها شده، اما وقتی که افراد جدیدی قصد بازدید از ردایت برای نخستین مرتبه دارند، با محصولی دیزلی سروکار دارند، می‌خواهیم این مشکل را رفع کنیم. بنابراین پس از یک‌سال و نیم، ردایت و گروه 20 نفره طراحان صفحه سایت را که به آن «صفحه اصلی اینترنت» می‌گویند، بازطراحی کرده‌اند. آنها برای اینکه به جای ایجاد چیزی جدید و ناآشنا، آن را بر مبنای میراث باقی‌مانده از ردایت بسازند، مشقت زیادی را تحمل کردند. آنها درباره همه چیز بحث کردند؛ از جای قرارگیری نشان تا اینکه اداره‌کنندگان صفحات چگونه سبکی را برای ارتباط با رنگ‌های غالب سایت فراهم سازند.» این فرآیند کند و محتاطانه بوده که باعث شده همه آن را فوق‌العاده جدی بدانند تا بدان حد که مدیر طراحی ردایت می‌گوید: «با بازطراحی ردایت، شما در حال تغییر اینترنت هستید.»
اما داستان بازطراحی ردایت ماجرای اودیسه برای زیباتر‌کردن ردایت نیست. وقتی که در سال 2005 هافمن و اوهانیان ردایت را ایجاد کردند، بیشتر به یک وب‌سایت هرج‌و‌مرج‌طلب شبیه بود؛ جایی که شما می‌توانید هرچه بخواهید را تا زمانی‌که بدانید چگونه انجامش دهید، انجام دهید. پس از یک دهه ردایت تبدیل به چیز دیگری شده و امروز جایی است که شما می‌توانید درباره بازی‌ها، سریال تخت و تاج و . . . صحبت کنید. این وب‌سایت نه‌تنها محلی برای اشتراک‌گذاری اطلاعات است، بلکه محلی برای صحبت درباره طرح‌ها نیز هست و ردایت در طی همه سال‌ها ادعا کرده که این وب‌سایت برای همه است. فرآیند بازطراحی کمک می‌کند که برای نخستین‌مرتبه واقعا شبیه به آن چیزی باشد که ادعا می‌کند.
در سال‌هایی که گذشته، ردایت چه به عنوان یک سایت و چه به عنوان یک شرکت تغییرات زیادی کرده. پس از خروج بنیانگذاران اولیه، شرکت دارای چند مدیر اجرایی بوده که آن را ترک کرده‌اند اما از دید کاربران ردایت وب‌سایتی است که از تعداد 2 میلیون کاربر در سال 2008 به تعداد 330 میلیون کاربر رسیده. هر کدام از کاربران، با خود جمع دیگری را به این وب‌سایت ملحق کرده‌اند و حتی برخی آن را بابت آزادی بیان به چالش کشیده‌اند.
بازطراحی هر وب‌سایت بزرگ، یک کار تنش‌زاست، اما بازطراحی وب‌سایتی مانند ردایت که در طول بیش از یک دهه دست نخورده باقی‌مانده بود، چیز دیگری است و جالب اینکه شرکت ردایت هرگز گروه طراحی نداشته در حالی‌که مثلا شرکت مایکروسافت یک گروه 60نفره طراحی در اختیار دارد. بنابراین گروه طراحان ردایت ناگزیر شدند کار خود را از اتاق‌های خالی در طبقه چهارم ساختمان شرکت آغاز کنند و یک تلویزیون، تعدادی صندلی، یک ایستگاه ارتباط وای‌فای و مقداری کاغذ در اختیار گرفتند و کار بازطراحی و آماده‌سازی ردایت برای آینده را شروع کردند.
همفکری در این زمینه راحت بود. همه با تغییر قلم نوشتاری موافق بودند، اصلاح روش دسترسی و حرکت بین صفحات، نحوه استفاده از فضای بخش کناری صفحات هم در دستور کار قرار گرفت. آنها همچنین درباره این صحبت کردند که ردایت را بیشتر از قبل به سمت استفاده از تصویر برده و آن را بصری کنند و کار را برای استفاده خاص هر گروهی راحت‌تر سازند.
نخستین نسخه از ردایت بیشتر به یک صفحه جمع‌آوری‌کننده لینک شبیه بود. آن وب‌سایت محلی برای گرفتن اخبار و اشتراک‌گذاری نکته‌ها بود. پس از مدتی امکان قرار‌دادن دیدگاه برای کاربران فراهم شد تا به این وسیله آنها را به بحث درباره مطالب ترغیب کند و نخستین دیدگاه درباره این بود که گذاشتن دیدگاه چقدر برای ردایت مخرب است؟! حالا با بیش از 13 سال سابقه و تغییرات اندک در طراحی صفحات، مقاومت در مقابل تغییرات بسیار زیاد است. تا بدان حد که یکی از کاربران می‌نویسد: «بدترین قدمی که می‌توانید بردارید، این است که به جای مسیری تکاملی، به دنبال روشی انقلابی باشید. من هم موافق هستم که چهره ظاهری ردایت زشت است، اما کارش را انجام می‌دهد.» روشن است افرادی که سال‌ها با این سایت کار کرده‌اند خواهان برخورد همراه با تساهل نسبت به طراحی سایت هستند که به حس مالکیت آنها درباره سایت برمی‌گردد. اما بازطراحی برای کاربران جدید جذابیت‌هایی هم به همراه خواهد داشت. بنابراین در همان زمانی که طراحان در حال طراحی دوباره امکانات موجود در ردایت بودند، گروه دیگری هم در حال طراحی امکانات جدیدی بودند که استفاده از سایت را برای کاربران جدید تسهیل کند. در حالی‌که کاربران عموما درباره ویژگی‌های سایت مورد علاقه خود صحبت می‌کنند، ردایت هرگز به طور فعال اقدام به نظرسنجی از افرادی خارج از مجموعه کاربران خود درباره کاربردی‌بودن سایت نکرده بود. بر همین اساس یک گروه دونفره پژوهشی تشکیل شد تا ببینند چرا برخی کاربران به ردایت ملحق می‌شوند اما هرگز مطلبی در آن نمی‌نویسند، همچنین چرا اساسا افرادی به جمع کاربران ردایت نمی‌پیوندند.
گروه دونفره پژوهشگر پرسشنامه‌هایی را طراحی و ارسال کردند، همچنین با تعدادی از کاربران مصاحبه کردند. اما یک گام هم جلوتر گذاشته و چندین هفته برای چند ساعت در محل Union Square در سان‌فرانسیسکو کامپیوترهای خود را باز کرده و از آنان درباره صفحات ردایت نظرخواهی کردند. یکی از این پژوهشگران در این‌باره می‌گوید: «محل این میدان حاوی توزیع جالبی از افراد زیادی از سراسر دنیاست که در آنجا نشسته‌اند و هیچ کاری هم انجام نمی‌دهند.» بنابراین در جریان صحبت با این افراد دریافتند که بسیاری از این افراد ردایت را می‌شناسند اما نمی‌دانند که چگونه از آن استفاده کنند.
در ساختمان مرکزی ردایت اتاق طراحی از صفحات نمونه و آنچه که در طول مدت بازطراحی تهیه کردند، پوشیده شد. بسیاری از نمونه‌های طراحی‌شده از سایر سایت‌ها الهام گرفته شده. در میان آنها می‌توان ردپای توییتر و فیس‌بوک را دید و البته تعداد اندکی از آنها حال و هوای ردایت را دارد. مدیر گروه بازطراحی در یک گوشه از اتاق تعدادی از تصاویری را نصب کرده که در هفته نخست کار خود از یکی از بنیانگذاران دریافت کرده بود و در سمت مقابل نسخه‌هایی از صفحات جدید که محصول روند بازطراحی است را نصب کرده. اگر در میانه اتاق بایستید و از دور به دو دیوار نگاه کنید، به سختی می‌توانید گسستگی بین دو طراحی پیدا کنید. گروه طراحان ردایت موفق شدند که بزرگ‌ترین طراحی بلندپروازانه و بازسازی اساسی در تاریخ ردایت را انجام دهند.
