اکثر مردم دنیا به کامپیوترها اعتماد ندارند به همین دلیل مهندسان هوش مصنوعی به دنبال ساخت دستگاه‌های هوشمند با احساسات انسانی هستند. در ژاپن روباتی به نام اریکا ساخته‌اند که می‌تواند صحبت کند و حالت صورتش یک شبیه‌سازی از چهره انسان است.
هنرمندان و مهندسان از گذشته آینده را به اشکال مختلف تصویر می‌کردند. رویاهای ژول‌ورن و لئوناردو داوینچی اکنون دیگر رویا نیست بلکه بدیهیات زندگی مدرن امروز است.
با پیشرفت تکنولوژی، نویسنده‌ها، کارگردان‌ها و دیگر هنرمندان بیش از پیش به دنبال ساخت محصولاتی درباره فناوری بودند. از طرفی فیلم‌های علمی-تخیلی بینندگان زیادی دارند و کتاب‌هایی با این مضمون پرفروش‌ترین کتاب‌ها در بازار هستند.
همین دلایل کافی بود تا مارک مونرو (Mark Monroe) فیلمنامه‌نویس و مستندساز آمریکایی به ساخت مستندی درباره هوش مصنوعی فکر کند. مارک مونرو پیش از این در سال ۲۰۱۶ برنده جایزه امی برای مستند ماموریت آبی (Mission Blue) درمورد اقیانوس‌شناسی بود.
مستند آیا به این کامپیوتر اعتماد داری؟ (?Do You Trust This Computer) را کریس پین (Chris Paine)کارگردانی کرده است. کریس پین فعال محیط‌زیست است و به مسئله فناوری توجه زیادی دارد.
مستند آیا به این کامپیوتر اعتماد داری؟ بعد از مستند چه کسی خودروی برقی را کشت؟ و انتقام ماشین برقی، سومین اثر کریس پین به عنوان کارگردان است. مستند آیا به این کامپیوتر اعتماد داری؟
در سال ۲۰۱۸ ساخته شده و ایلان ماسک و جاناتان نولان در آن صحبت کرده‌اند. بحث اصلی این مستند، اخبار جعلی در خصوص قدرت هوش مصنوعی است.
ایلان ماسک در این مستند می‌گوید:« هر انسان دیکتاتوری در نهایت می‌میرد اما هوش دیجیتالی ممکن است روزی تبدیل به دیکتاتوری شود که هرگز نمی‌توان آن را تعقیب کرد.» مستند آیا به این کامپیوتر اعتماد داری؟
ادای دینی به استیون هاوکینگ (Stephen Hawking) است زیرا هاوکینگ هشدار داده بود که انسانیت ممکن است توسط فراهوش هوش مصنوعی به خطر بیفتد. مستند آیا به این رایانه اعتماد داری؟ محصول آمریکا و ژاپن است.
کشورهایی که در حوزه هوش مصنوعی تلاش‌های بسیاری می‌کنند. با ظهور نسل جدیدی از کامپیوترهای خودآموز، زندگی روزمره ما انسان‌ها دچار تغییرات فراوانی می‌شود.
در عین حال مفاهیم زیادی جایگاه خود را عوض می‌کند. به عنوان مثال، جایگاه پول در زندگی امروز به گفته یووال نوح حراری تغییر کرده است و داده‌ها در دنیای امروز پول هستند، همانطور که در گذشته حیوانات و محصولات کشاورزی پول محسوب می‌شدند.
از طرفی مقادیر غیر قابل اطمینانی از داده‌ها در حال حاضر جمع آوری، تفسیر و بازسازی می‌شوند. امروز ما در حال غرق‌شدن در سونامی برنامه‌ها، دستگاه‌های هوشمند و تبلیغات هدفمند هستیم.
اکثر مردم دنیا به کامپیوترها اعتماد ندارند به همین دلیل مهندسان هوش مصنوعی به دنبال ساخت دستگاه‌های هوشمند با احساسات انسانی هستند. در ژاپن روباتی به نام اریکا ساخته‌اند که می‌تواند صحبت کند و حالت صورتش یک شبیه‌سازی از چهره انسان است.
هیروشی ایشی گورو، استاد دانشگاه اوساکا سازنده اریکا‌ست. ایشی گورو همواره به دنبال ساخت روباتی با تمایلات انسانی بود و در نهایت اریکا را که شبیه‌ترین روبات به انسان‌هاست، تولید کرد.
ایلان ماسک می‌گوید:« اگر در خیابان روباتی ببینیم چه کاری باید انجام دهیم؟ حقیقت این است که ما به روبات‌ها در خیابان توجهی نمی‌کنیم.» هوش مصنوعی ابزار قدرتمندی برای نجات انسان‌ها، سرگرمی و یادگیری چیزهای جدیدی است ولی آیا این پایان ماجراست؟
پیتر سینگر، نویسنده کتاب ساختمانی برای جنگ، نگاه ترسناکی نسبت به هوش مصنوعی دارد. پیتر سینگر درباره اهمیت هوش مصنوعی در ارتش فکر می‌کند.
در واقع علاوه بر اینکه هوش مصنوعی می‌تواند تبدیل به ابزاری جنگی شود، برای کمک‌رسانی در شرایط بحرانی از آن استفاده می‌شود.
بسیاری از انسان‌ها به کامپیوتر اعتماد ندارند با این وجود هر روز و هر لحظه از کامپیوترها و سیستم‌های مرتبط با یک رایانه استفاده می‌کنند. آیا به واقع سیستم‌های رایانه‌ای مضر هستند؟ قضاوت با شماست.