کل روش سفر ما از نقطه الف به نقطه ب در حال تغییر است. این تغییر اکوسیستمی حملونقل شخصی جدیدی را ایجاد میکند که کاربرد آن فقط بر صنعت اتومبیل تأثیر نمیگذارد. شرکت Deloitte بهکل اکوسیستم شرکتهایی که در حوزه نقلیه فعالیت میکنند، میپردازد و بر مصرفکننده نهایی تمرکز دارد.
- آینده سیستم حملونقل
آیا پیشرفتها و تغییرات در حوزه فناوری در دیدگاههای اجتماعی موجب میشود مالکیت خودرو یا رانندگی منتفی شود؟ تغییر جهانی در صنعت خودرو تاثیرات بسیاری بر نحوه حرکت ما از نقطه الف به نقطه ب گذاشته است و درنتیجه خودروسازان، شرکتهای انرژی، بیمهگران، مراقبتهای بهداشتی، بودجه دولتی و غیره تحت تأثیر قرار میگیرند. با ظهور یک اکوسیستم حرکتی جدید، ارزش معنای دیگری پیدا میکند و فناوریهای نوآورانه نحوه ایجاد و راه اندازی کسبوکارها را تغییر میدهند.
خبرهای جدید حاکی از آن است که خودروهای خودران و بدون راننده به زودی به یک واقعیت تجاری تبدیل خواهند شد. درحالحاضر ما شاهد پیشرفتهایی در نوآوریهای «خودروی متصل» بودهایم که در آنها از فناوریهای ارتباطات و اینترنت اشیاء برای ارائه خدمات مفید به رانندگان استفاده شده است.
- اثرات بالقوه حرکت به سوی اکوسیستمی حرکتی در آینده
در شرکت دلویت تحقیقات زیادی درحوزه صنعت خودرو، اقتصاد در شرایط گوناگون، و تأثیر بالقوه هر یک روی صنایع مرتبط صورت گرفته است. صنایع مختلف تغییر بسیاری را تجربه خواهند کرد که با تأثیرات زیادی بر درآمدها در سراسر اکوسیستم همراه خواهد بود. تجزیهوتحلیلهای انجامشده تأثیر مستقیمی را که خودروی خودران و حملونقل مشترک ممکن است بر اکوسیستم امروز بگذارد، نشان میدهند.
1. حملونقل: وسایل نقلیه عمومی میتوانند جانشینی برای تاکسیهای سنتی و خودروهای کرایهای شوند. بهعلاوه افزایش خدمات خودکارسازی، مدلهای کاری جدیدی برای حملونقل در مسافتهای طولانی و جابهجایی اجناس ایجاد میکند.
2. خردهفروشی: افزایش جابهجایی و استفاده از وسایل نقلیه در بین بخشهای محروم و گروههایی چون سالمندان میتواند خردهفروشی را رونق داده، خدمات ارسال به منزل را توسعه و چشمانداز خردهفروشی را در واکنش به تغییرات جمعیتی شهر تغییر دهد.
3. فناوری: ظهور بازیکنان سیستمعامل رانندگی خودکار. همچنین خودروهای خودران و نقلیه عمومی بهاحتمالزیاد منجر به ایجاد سیستمهای مدیریت حملونقل میشوند.
4. خودرو: طیف وسیعتری از طرحهای وسیله نقلیه میتواند به وجود آید؛ ارزش نیز از مالکیت خودرو و عملکرد رانندگی با خودرو به نرمافزار و مسافر تغییر میکند. بهعلاوه وسایل نقلیه سبکتر میتواند به تولیدکنندگان تجهیزات اصلی کمک کند تا بهآسانی به استانداردهایی چون CAFE و ZEV برسند.
5. امور مالی: رشد در امور مالی و فاصلهگرفتن از وسایل نقلیه شخصی میتواند موجب کاهش وامهای خودرو و لیزینگ شود.
6.بیمه: فرصتهای بالقوه برای محصولات بیمه به معناب فاصلهگرفتن از مسئولیتهای شخصی نسبت به دستگاههای فاجعهبار خواهد بود.
7. بخش عمومی: کاهش تعداد خودروها میتواند به کاهش هزینه صدور پروانه، مالیات بر سوخت و غیره کمک کند؛ مدلهای مالیاتی جدید، پویا و مبتنی بر مصرف میتوانند کاهش درآمد مالیاتی را جبران کنند؛ و تغییر بالقوه در ترکیب و استفاده از وسایل حملونقل عمومی ایجاد کنند.
8. مخابرات: افزایش تقاضا برای برقراری ارتباط و اطمینان میتواند به افزایش پهنای باند موردنیاز منجر شود.
9. انرژی: پتانسیل افزایش مسافت رانندگی؛ تقویت کارآیی خودرو میتواند به کاهش مصرف انرژی منجر شود؛ فناوری خودگردان امکان جابجایی در سوختهای جایگزین را فراهم میکند.
10. پزشکی و حقوقی: کاهش تصادفات رانندگی میتواند به کاهش هزینههای خدمات پزشکی اورژانس و هزینههای حقوقی مربوط به آن کمک کند.
11. رسانه: وقتی به دلیل رانندگی خودران و استفاده از وسایل نقلیه عمومی افراد زمان آزاد بیشتری داشته باشند، بیشتر از رسانهها استفاده خواهند کرد؛ درنتیجه درآمد حاصل از تبلیغات و اشتراک و فرصتهای کسب درآمد از دادهها افزایش مییابد.
- مسیر تغییر
حرکت از وضعیت فعلی در مسیر دسترسی عمومی روند سریعتری را طی خواهد کرد. این پیشرفت در چند مرحله رخ میدهد.
مرحله اول: پذیرش تدریجی دسترسی عمومی
حرکت از مالکیت محض و شخصی خودروهای نقلیه بهسوی دستگاهی که بیشتر روی دسترسی عمومی تکیه دارد، در حال حاضر در برخی از قسمتهای ایالاتمتحده آمریکا آغاز شده است. برای مثال، خدمات اشتراک خودرو در شش سال اخیر پایگاه مشتریان خود را دو برابر کرده است، درحالیکه خدمات تاکسیسرویس مانند اوبر 50 هزار راننده را در ماه به گروه خود اضافه میکند و در سال 2104 بهتنهایی 140 میلیون مسیر را در سراسر دنیا رانندگی کرده است. سیستمهای نرمافزاری و سختافزاری این خدمات متناسب با رانندگان هستند و اطلاعات درباره رفتارهای مسافران را مشاهده میکند. بهعلاوه، رقابت شدید موجب کاهش قیمت بازار خواهد شد.
مرحله دوم: استفاده از وسایل نقلیه بدون راننده
درحالحاضر، به نظر میرسد پذیرش سیستم خودران نسبت به ترویج فرهنگ اشتراک خودرو دور از دسترس است. دلایل تأخیر در پیدایش این روند عبارت است از: نیاز به رسیدگی به محدودیتهای فناورانه موجود؛ از قبیل عملکرد حسگر در تمام شرایط آب و هوایی و دسترسی گسترده نقشههای سهبعدی و نیز نگرانی از امنیت سایبری.