در حقیقت کمپانی آلمانی که به اسلحه هوشمند خود می‌بالید و معتقد بود جلوی بسیاری از خطاهای انسانی را گرفته است، زودتر از انتظار باید این وعده را دوباره در دستور کار قرار دهد. شاید به این دلیل که هکری پیدا شده و از ساده‌ترین روش برای هک این اسلحه استفاده کرده است. این هکر با استفاده از یک آهنربای کوچک و ارزان‌قیمت، توانسته تا این وعده را خنثی کند. به همین دلیل است که می‌توانید در هنگام نوشتن خبر، بلافاصله از ارزان و کوچک‌بودن آهنربا صحبت کنید و مخاطب را با علامت تعجب‌های فراوان به دنبال خواندن متن بکشانید. او همراه با شما به خواندن ادامه می‌دهد، تا جایی که برایش بگویید: «هکر متوجه شد که این اسلحه با یک دستگاه رادیویی فعالیت می‌کند و از همین روش استفاده کرد تا سیگنال اطمینان را برای ناظری دورتر از محل ارسال کند.»
پس از رسیدن به این مرحله، مخاطبان شما دو برخورد کاملا متفاوت نشان می‌دهند؛ آنهایی که از ساخت این اسلحه آگاهی داشتند و ArmatixIP1 را می‌شناختند، علاقه‌ای به خواندن نشان نمی‌دهد و پس از آنکه بخش نو و تازه نوشتار شما تمام شد، آن را رها می‌کنند. گروه دوم که بدون شناخت اسلحه و شرکت آلمانی ابتدای خبر را خوانده‌اند، این سوال برایشان پیش می‌آید که چه ادعایی در کار بوده که با یک آهنربای کوچک بی‌اثر شده است؟ آنگاه می‌توانید به توضیح این ادعا ادامه دهید: «این شرکت ادعا کرده بود که اسلحه‌اش تنها در حضور یک ناظر متخصص قابلیت تیراندازی دارد وبه گونه‌ای طراحی شده که اگر اسلحه در اختیار یک فرد سوم قرار گیرد، قابلیت شلیک کردن با آن از بین می‌رود.»
بسته به میل و علاقه‌تان، گاهی اوقات می‌توانید یک سوژه نو اما فرعی را برای انتهای متن درنظر بگیرید. به این امید که مخاطب تا پایان به خواندن ادامه دهد. در این مورد خاص ما جمله‌ای را انتخاب کردیم که هم جدید است و هم با کنار گذاشتن آن از ابتدای خبر، تاثیر مخربی روی پیام‌رسانی نگذاشته‌ایم: «نکته جالب در این میان این است که این هکر با استفاده از سیگنال‌های رادیویی توانست کاری کند که این اسلحه حتی با حضور ناظر نیز توانایی شلیک نداشته باشد و شبیه به اسلحه اسباب‌بازی به کار بیاید.»
