با این اوصاف، ۱۲ باید و نباید وبلاگنویسی را با هم دوره میکنیم به این امید که هم در نوشتار وبسایت به کمکتان بیاید و هم بتوانید به آن نظم همهجانبه برسید.
- بایدهای وبلاگنویسی
تمرکز روی موضوع: برای رسیدن به پاسخ صحیح باید سوال درست را از خودتان بپرسید. جامعه مخاطب شما چه کسانی هستند؟ وقتی هدف شما در استارتاپ مشخص باشد، پاسخ به این سوال هم برایتان آسان خواهد بود؛ چون قبلا به آن پاسخ دادهاید. وقتی که پاسخ را نوشتید، نصف راه را رفتهاید. هم خودتان و هم مخاطبانتان میدانند دقیقا روی چه محتوایی تمرکز کنند. ایدهها را حول چه موضوعی سروسامان دهند و ذهنشان برای کدام سوژهها آمادگی داشته باشد.
خودتان باشید: آنچه یک وبلاگ را با روزنامه متفاوت میکند، شنیدن صدا و نظر شخصی شما در حوزهای است که انتخاب کردهاید. اجازه بدهید تا مخاطب با شما و دغدغههایتان در حوزه کاریتان آشنا شود. محتوایی که شما تولید میکنید، پس از مدتی شخصیت مجموعه شما را نشان میدهد و تصویر و تصوری از خود واقعیتان به مخاطب میدهد. همین تصاویر به او کمک میکند تا احساس بهتر و خودمانیتری نسبت به شما داشته باشد.
از لینک استفاده کنید: این هم یکی از تفاوتهای میان نشریات چاپی با وبسایتهاست. این اتفاق که میتوانید با استفاده از لینکهای موجود در متن، به خبری در گذشته ارجاع دهید یا حتی به فضایی خارج از وبسایت خود اشاره کنید، به مخاطب کمک میکند تا با شما همراهتر شود. درنظر داشته باشید که استفاده از لینک باعث میشود که کلیکهای سایت بالا رود و در عین حال به بالا رفتن شما در موتورهای جستوجو کمک میکند.
استفاده از تصویر: درست است که مخاطبان برای دریافت اطلاعات و شناخت شخصیت شما و ویژگیهای کاریتان به وبلاگ شما سر میزنند، اما لازم است تا محتوای تصویری نیز برایشان درنظر بگیرید. هرچند ممکن است برای تمام یادداشتهای وبلاگتان تصویری نداشته باشید، اما هرکجا که میتوانید تصویری ضمیمه کنید از این موقعیت استفاده کنید.
به پیغامها پاسخ دهید: پاسخگویی به پیغامها اصلیترین راه برای برقراری ارتباط مستقیم با مخاطب است. قطعا تمام پیغامها احتیاج به پاسخگویی ندارند اما کامنتهایی که به پاسخ نیاز دارند، بیجواب نگذارید. هرچند که بعضی از کامنتهای ساده را هم میتوان بیپاسخ نگذاشت و برایشان نوشت: «ممنون که اینجا را میخوانید»، «ممنون از اینکه همراه ما هستید» و…
ارتباط با شبکههای اجتماعی: همانطور که در ابتدای متن گفتیم، باید به چشم یک ارکستر منظم به وبلاگ و شبکههای اجتماعی نگاه کنید. وقتی برای وبلاگ و وبسایت گزارش یا متنی تهیه میکنید، در فیسبوک، توییتر و تمام شبکههای اجتماعی متنمحور آن را بازنشر کنید. خلاصه آنکه تمام مخاطبان بالقوه شما میتوانند در زمره مخاطبان ثابت وبسایت و وبلاگ قرار گیرند. پس ترسی از برقراری ارتباط میان این فضاها به دل راه ندهید.
- نبایدهای وبلاگنویسی
هدفهای بیمنطق نداشته باشید: هیچکس به اندازه خودتان از تواناییها و برنامهریزیهایتان باخبر نیست. پس حواستان را جمع کنید و اگر نمیتوانید تولیدمحتوای روزانه داشته باشید، چنین وعدهای به مخاطب ندهید. اینطور برخورد نکنید که او عادت به محتوای روزانه پیدا کند و پس از مدتی این روند را رها کنید. به جز ترتیب انتشار پستها، در مورد عکسگذاری هم این مورد صدق میکند.
تعداد کلمات را محدود نکنید: اگر قرار است حرفی بزنید، آن حرف را تمام و کمال به زبان بیاورید. درنظر بگیرید که هم مخاطب و هم موتورهای جستوجو به خواندن (یا دستکم دیدن) محتوای بالای ۵۰۰ کلمه علاقه دارند. این جملات با چارچوب ذهنی شما که میگوید: «نوشتههای وبلاگی باید کوتاه باشند» در تضاد است؟ در نظر داشته باشید که بهتر است در وبلاگها و دنیای مجازی از نوشتههای کوتاه استفاده کرد، اما به این شرط که حرف شما نیمهکاره نماند. پس به زبان آوردن موضوع موردنظر خود را به تعداد کلمات محدود نکنید. اگر نوشتهای نیاز به مقدمه و موخره دارد، حرف خود را ناقص نگذارید.
غلط ویرایشی و نگارشی نداشته باشید: یکی از مهمترین قابلیتهای دنیای وبلاگنویسی و تمام شبکههای مجازی، قابلیت ویرایش است. پس هرچند بهتر است اشتباهات ویرایشی و نگارشی نداشته باشید، اما اگر چنین خطایی مرتکب شدید، بلافاصله آن را تصحیح کنید. اگر میخواهید مخاطب شما را جدی بگیرد، خودتان باید خودتان را جدی بگیرید. درست است که دنیای مجازی قابلیتهایی بهتر از نشریات چاپی در اختیار شما قرار میدهد، اما دلیل نمیشود از امکانات حرفهای و صحیحنویسی رایج در دنیای روزنامهنگاری محرومش کنید.
منفینگر نباشید: هرچند در دنیای مجازی برخی از نوشتههای سرشار از نق و غرولندهای بیجا طرفداران فراوان دارد، اما بهتر است که از منفینگری و اعتراضهای بیمورد دوری کنید. با مثبتاندیشی و نوشتههای سرشار از هیجان مسیر طولانیتری را با مخاطب طی میکنید و به او قوتقلب میدهید تا حتی در روزهای ناخوشایند خود هم به صفحات شما سر بزند.
پاراگرافهای طولانی ننویسید: خواندن متنهای طولانی روی تلفن همراه و تبلت بسیار سخت است. مخصوصا اگر فرض را بر این بگیرید که مخاطب در هنگام حضور در تاکسی و اتوبوس و مترو در حال خواندن متن شماست. وقتی که پاراگرافهای طولانی در متن استفاده میکنید، به احتمال فراوان او در طول خواندن خط را گم میکند. پس هر چه کوتاهتر بنویسید، بهتر است. استفاده از مربعهای رنگی یا میانتیترها هم اوضاع را بهتر میکند.
از اتفاقهای جدید دوری نکنید: برای آنکه شما در دنیای مجازی شناخته شوید، به زمان نیاز است. اما اگر که در طول مسیر خطراتی را به جان نخرید، قطعا از حافظه مخاطب پاک میشوید. گاهی این خطر کردن مربوط به اضافه شدن یک اینفوگرافی است و گاهی دیگر استفاده از خاطرات و شخصینویسیهای همکاران و حتی به گزینه مهمان هم میتوان فکر کرد. مهم این است که هرازگاهی یک اتفاق جدید را در دنیای مجازی رقم بزنید؛ اتفاقی که صفحات شما را از یکنواختی خارج کند و ذهن مخاطب را به چالش بکشاند.