تبدیل شدن به یک برند بزرگ در صنعت گردشگری با حضور صدها و هزارها نام و برند مطرح این صنعت کار ساده و بدون دردسری نیست. هزاران هتل زنجیره‌ای قدرقدرت در دنیا وجود دارد که می‌توانند هر رقیب تازه‌وارد استارتاپی را از میدان به در و نابود کنند. برای ایربی‌ان‌بی هم داستان موفقیت بدون چالش و شکست و خوردن به در بسته نبوده است. چالش‌هایی که بخشی از داستان این برند شده‌اند.
مدت‌ها پیش از آنکه سایت ایربی‌ان‌بی مسافران را مجاب کند، به جای خوابیدن در اتاق‌های هتل، خانه یک غریبه را به عنوان مکانی برای خواب و استراحت انتخاب کنند و تبدیل به یک شرکت ۲۵ میلیارد دلاری شود، این سایت تنها ایده‌ای بود که دو جوان برای گذران زندگی و درآوردن هزینه‌های اجاره خانه آن را راه‌اندازی کرده بودند. برایان و جو، بعد از مواجهه با اولین مهمانان غریبه خود، دریافتند ایده آنها تنها به اجاره دادن اتاق‌های آپارتمان ختم نمی‌شود.
مسافران غریبه خانه آنها را تنها جایی برای خواب نمی‌دانستند، بلکه سرپناهی شبیه خانه می‌دانستند و در آن احساس راحتی و تعلق می‌کردند و شاید فلسفه شکل‌گیری برندی که امروز در کشورهای زیادی مشغول اجاره دادن خانه‌هاست، همینجا شکل گرفت؛ فلسفه‌ای که حول مفهوم «احساس تعلق» شکل گرفته است. ایده‌پردازان ایربی‌ان‌بی باور دارند که رسالت آنها چیزی فراتر از اجاره‌دادن موقت اتاق به غریبه‌هاست، آنها مفهومی به نام «خانه» را در اختیار دیگری قرار می‌دهند.
با اینکه بعد از سال ۲۰۱۱ رشد شرکت روندی تصاعدی طی کرد، از همان روزها بود که زمزمه‌های شکایت از میزبانان به گوش رسید. بسیاری از آنها از آشفتگی و کثیف‌شدن خانه توسط مهمانانشان شکایت می‌کردند. وقتی هجم ایمیل‌ها و تلفن‌های تند و منتقد بالا گرفت، شرکت بر آن شد تا سیاستی تحت عنوان «ضمانت‌نامه میزبانی» طراحی کند که طبق آن اگر میزبانی از مهمان خود شکایت می‌کرد و می‌توانست حقانیت خود را ثابت کند، مهمان مجبور به پرداخت جریمه بود. البته گلایه‌ها از ایربی‌ان‌بی به همینجا ختم نشد. کم‌کم صدای صاحبخانه‌ها و بعد هتل‌های شهری بلند شد. مستاجران زیادی بعد از آنکه خانه اجاره‌ای خود را به مهمانی به طور موقت اجاره داده بودند، مورد شکایت صاحبخانه یا همسایه‌ها قرار گرفته و خود مجبور به ترک خانه‌شان می‌شدند. هتل‌های کوچک و بزرگ هم از غافله شاکیان عقب نماندند و در اصناف خود شکایت‌هایی علیه شرکت تنظیم می‌کردند تا جایی که ایربی‌ان‌بی را مجبور به پرداخت مالیاتی شبیه مالیات هتلداران کردند. با وجود تمام این مشکلات، مطالعه‌ای که روی کاربران سایت انجام شده نشان می‌دهد، کسانی که یک بار از خدمات آن استفاده کرده‌اند، دیگر حاضر به سکونت در هتل نیستند و به نظر می‌رسد تجربه «احساس تعلق به خانه» در بسیاری از آنها درونی شده باشد. اما سوال شاید اینجا باشد که این برند ۲۵میلیارددلاری در میان سیل شکایت‌های جهانی قادر به ادامه حیات خود خواهد بود یا نه؟
