«تهیه‌کننده و مدیراجرایی سریال‌های گلی و امریکن هرور استوری، با یک قرارداد خیره‌کننده به نتفلیکس پیوست، اما راز موفقیت قدرتمندترین مجری هالیوود چیست؟» رایان مورفی، فیلمنامه‌نویس، کارگردان و تهیه‌کننده مشهور آمریکایی، پس‌ازاین مهره 300میلیون دلاری نتفلیکس محسوب می‌شود. درحالی‌که اخبار این قرارداد پنج‌ساله وسنگین غول دنیای مدیا بسیاری از فعالان این صنعت را در بهت فرو برده بود، یکی از خبرنگاران این شبکه نیز اعلام کرد که مورفی موفق شده برنامه پیشین خود را با فاکس قرن بیستم کنار بگذارد و برای اولین شوی تلویزیونی تابستان سال آینده آماده شود. این قرارداد که شامل سریال‌های تلویزیونی، فیلم‌های مستند و گزارش‌های داستانی است، گران‌ترین قرارداد تاریخ تلویزیون به شمار می‌رود. پیش‌ازاین نیز نتفلیکس، شاندارایمز را با یک قرارداد 100میلیون دلاری چهارساله، از شبکه ABC خریده بود. سؤال اینجاست که چگونه جوانی که سال 1989، تنها با 55 دلار از ایندیانا به هالیوود مهاجرت کرد، حالا به مهره‌ای تبدیل‌شده که دیزنی‌فاکس، آمازون و نتفلیکس برای داشتن او باهم رقابت می‌کنند؟ پاسخ اما واضح است. مورفی 52ساله، با خلق یک کنسرسیوم گسترده و پویا از شوهای تلویزیونی، کلکسیونی از جوایز معتبر و ارزشمندی را که در طول این سال‌ها کسب کرده، با خود به نتفلیکس می‌برد. نمایش‌های مورفی، طیف متنوعی از محتوا و فرم را دربرمی‌گیرند؛ سریال‌های عامیانه، درام‌های موزیکال دبیرستانی، مجموعه‌های ترسناک، کمدی‌های نیم‌ساعته و حتی کلکسیون جنایت‌های واقعی که هرکدام یک شوی تلویزیونی تمیز و پرطرفدار محسوب می‌شوند و البته امضای خاص مورفی را پای خود دارند. همه این تعاریف زمانی رنگ مؤثرتری به خود می‌گیرند که به یاد آوریم مورفی، درست مانند اپرا وینفری و رایان سیکرست، یک مجری تاک‌شو و ریالیتی‌شو نیز هست که عادت دارد پیش از محول‌کردن هر وظیفه‌ای به همکاران مورد اعتمادش، دیالوگ‌هایش را خودش بنویسد و کارگردانی کند.
امپراتوری مورفی در طول 2دهه گذشته همواره در حال پیشرفت و گسترش بوده؛ او کارش را به‌عنوان یک ژورنالیست در میامی هرالد شروع کرد و در لس‌آنجلس تایمز و اینترتینمنت ویکلی ادامه داد. اواخر دهه 90 به فیلمنامه‌نویسی روی آورد. یکی از نمایشنامه‌های او بانام «چرا من نمی‌توانم آدری هپبورن باشم؟» توسط استیون اسپیلبرگ خریداری شد، اما سال‌ها در مرحله پیش‌تولید باقی ماند. پس‌ازاین مورفی فعالیت‌هایش را به تلویزیون منتقل کرد و همراه با جینا متیو، سریال پاپیولار را ساخت؛ مجموعه‌ای که اگرچه برای سرگرمی نوجوانان تهیه‌شده بود، ولی پیش‌زمینه معرفی دنیای مهیج مورفی را آماده کرد. سال 2003، سال موفقیت‌های بزرگ مورفی بود. او با درام جسورانه Nip / Tuck درمورد 2 جراح زیبایی، نخستین جایزه گلدن‌گلوب خود را به دست آورد. پس‌ازآن بود که اولین فصل گلی (Glee) به آرامی شکل گرفت و با داستان‌هایی بی‌پروا، دنیای واقعی نوجوانان آمریکا را به تصویر کشید. گرچه گلی آغازی غیرحرفه‌ای و نامنسجم داشت، ولی هرچه بیشتر پیش رفت و فصل‌های جدیدی از آن تولید و پخش شد، بیشتر به یک سریال محبوب و سرگرم‌کننده تبدیل شد و ثابت کرد مورفی نه‌تنها یک تولیدکننده باهوش، بلکه یک برگ برنده تجاری نیز هست. اثر بعدی مورفی در NBC، کمدی-اتوبیوگرافی «نرمال جدید» بود. نتفلیکس روی مهره‌ای سرمایه‌گذاری کرده که به‌واقع ارزش آن را دارد. شوها و برنامه‌های مورفی پرطرفدار، چشمگیر و گستاخانه‌اند، اما نه با کمک سوژه‌های کلیشه‌ای.
نتفلیکس که در حال حاضر 100 میلیون مشترک دارد، با خرید مورفی تلاش می‌کند در بحبوحه جنگ غول‌های رسانه‌ای، قوای خود را افزایش دهد. طبق گزارش‌ها، قیمت مورفی قیمتی رقابتی با استودیوهای آمازون و اپل است. کمپانی اپل، تا سال 2020 حدود 4.2 میلیارد دلار روی محتوای اورجینال خود سرمایه‌گذاری خواهد کرد که شامل یک سریال 240 میلیون دلاری با بازی ریسویترسپون و جنیفر آنیستون نیز هست. گرچه بسیاری معتقدند که قرارداد مورفی مانند پول آتش زدن است، ولی نتفلیکس این سرمایه‌گذاری را ارزشمند و پرمنفعت می‌بیند و معتقد است که در دوران تحولات سریع اقتصادی و تکنولوژیک تلویزیون، تهیه‌کنندگان معدودی نظیر مورفی چنین بازدهی فوق‌العاده و مؤثری دارند.
