استارتاپی برای شکست‌خورده‌ها!

سیلیکون‌ولی در کالیفرنیای آمریکا، که امروز موفق‌ترین مغزهای استارتاپی جهان را در ساختمان‌های خود جای داده، یکی از مناطقی است که تجربیات شکست در آن نه‌تنها ناخوشایند نبوده، که بخشی جدانشدنی از روندهای کارآفرینی محسوب می‌شوند. شکست  در ایده‌های استارتاپی سیلیکون‌ولی تحسین می‌شود، روزنامه‌نگاران آن را خوراک گزارش‌های خود می‌کنند و کارآفرینان از تجربه درماندگی خود به نیکی یاد می‌کنند. کاس فیلیپس یکی از کسانی است که به دنبال تجربیات ناکامی استارتاپ‌ها رفته است. شاید نامش برای کسی آشنا نباشد اما نام «کنفرانس شکست» یا Fail Con  که فیلیپس آن را برای آشنایی افراد با تجربه‌های ناخوشایند مسیر کارآفرینی راه‌اندازی کرد، امروز شهرت جهانی پیدا کرده است. او درباره این ایده جذاب برای راه‌اندازی یک کسب ‌و کار می‌نویسد:«به طور معمول افرادی که برای اولین بار نام کنفرانس شکست را می‌شوند، گیج می‌شوند. حق دارند. چرا که ترکیب دو مفهوم کنفرانس و شکست در ذهن‌شان آشنازدایی می‌کند. ما معمولاً در پی شنیدن موفقیت‌ها هستیم نه نافرجامی‌ها. کنفرانس شکست فضایی برای گردهمایی بنیان‌گذاران، ایده‌پردازان، طراحان و توسعه‌دهندگان ایده‌های استارتاپی در زمینه تکنولوژی‌های نوین است؛ جایی که این گروه‌ها جمع می‌شوند، تجربیات شکست خود را به بحث و اشتراک می‌گذارند و از موقعیت‌های مختلف درس می‌گیرند.»

فیلیپس که خودش سال‌ها در پی عملی کردن ایده استارتاپی دیگری بوده است، درباره آن می‌گوید:«اولین باری که دنبال فرصتی برای عملی کردن ایده استارتاپی‌ام رفتم، تازه از رشته توسعه منابع انسانی فارغ‌التحصیل شده بودم. در آن زمان تصمیم داشتم پلت‌فورمی برای مناسبت‌های دانشگاهی و اسپانسرهای دانشجویی طراحی کنم. فضایی که شرکت‌های حامی موقعیت علمی به راحتی با دانشگاه در تماس باشند و بدون دخالت واسطه‌ها از برنامه‌های دانشجویی حمایت مالی و معنوی کنند. ایده‌ام با استقبال زیادی روبه‌رو شد. شرکت‌هایی چون آمازون به من قول همکاری دادند و چهار سال طول کشید تا موسسه اسپانسرینگ را راه‌اندازی کنیم اما در عمل راه به جایی نبردیم.» بعد از تجربه شکست استارتاپ، فیلیپس به این فکر افتاد که بسیاری از ناکامی‌های افراد کارآفرین تکراری هستند. آنها معمولاً در موقعیت‌های نسبتاً مشابهی با شکست مواجه می‌شوند و وقتی طعم تلخ آن را می‌چشند، با ناامیدی ایده خود را رها می‌کنند. «پشت لپ‌تاپم نشسته بودم و سرگذشت یکی از نویسندگان نیویورک تایمز را می‌خواندم که ایده کنفرانس شکست به ذهنم خطور کرد. تصمیم گرفتم کارآفرینان را دور هم جمع کنم و از آنها بخواهم اشتباهات خود را مرور کنند و دنبال راه‌های نو باشند. شکست برایم ایده استارتاپ تازه‌ای شد.» فیلیپس ۲۹ ساله در سال ۲۰۰۹ اولین کنفرانس شکست را در سان‌فرانسیسکو برگزار کرد. این کنفرانس با استقبال ۴۰۰ نفری کارآفرینان مواجه شد؛ اما یکی از مشکلات عمده پیدا کردن اسپانسر مالی برای همایشی بود که عنوان «شکست» را یدک می‌کشید. «باید شکستِ کنفرانس شکست را قبول می‌کردم؟ نه! هر چند بدون داشتن اسپانسر ادامه کنفرانس‌ها تقریباً غیرممکن بود، نمی‌خواستم فرصت شکوفایی ایده‌ام را از دست بدهم. به دنبال روابط قدیمی رفتم و توانستم شرکت آمازون را مجاب به حمایت مالی از کنفرانس کنم.»