تعاریف زیادی برای یک استارتاپ در نظر گرفتهشده که هر یک با دیگری تفاوتهایی دارد. از نظر من استارتاپ به کسبوکاری گفته میشود که امکان رشد سریع یک ایده خلاقانه را داشته باشد و تا زمانی که آن ایده رشد سریع خود را ادامه دهد به آن سرویس استارتاپ میگوییم.
هرچند که امروزه بسیاری در تعریف استارتاپ بر فناوریمحوربودن آن تکیه میکنند اما از نظر من یک استارتاپ میتواند لزوما بر فناوری و تکنولوژی تکیه نداشته باشد هرچند که در ایران اکثر استارتاپها مساوی شده است با یک سرویس یا اپلیکیشن که به مردم سرویس میدهد.
از نظر من تا زمانی که یک کسبوکار در محیطی که فعالیت میکند امکان یک رشد جهشی و سریع را داشته باشد، میتوانیم به آن استارتاپ بگوییم. بنابراین بر طبق این تعریف بسیاری از شرکتهای بزرگ نیز تا همین چند سال پیش در گروه استارتاپها قرار میگیرند.
تلاش و ممارست
در دنیای امروز گوگل را استارتاپ حساب نمیکنند چون دیگر حد بیشتری برای این سرویس چه از لحاظ تعداد یوزرها و چه از لحاظ درآمدزایی قائل نیستند. بنابراین شرکتهایی که دیگر توان رشد جهشی نداشته و روند ثابتی را طی میکنند را نباید به اشتباه استارتاپ خطاب کرد.
مهم نیست که یک استارتاپ با ۳ نفر آغاز شود یا ۳۰ نفر، چیزی که در یک استارتاپ مهم است تلاش و ممارست در رسیدن به هدف است.
در علم گیاهشناسی درخت بامبو تا ۴ سال بعد از کاشتن و آب دادن از خاک بیرون نمیآید اما بعد از ۴ سال ناگهان در طی یک مدت کوتاه زیر یک سال، گیاهی تنومند و با ارتفاع ۴۰ تا ۵۰ متر از عمق خاک بیرون میآید.
اگر فردی در طی این ۴ سال ناامید شود مانند این گیاه به هدف نهایی خود یعنی رشد استارتاپی و درآمدزایی نمیرسد. نباید فراموش بکنیم که سرویس معروفی مثل دراپباکس بعد از گذشت چندین و چند سال از تاسیس و با این شهرت جهانی بهتازگی موفق به سوددهی شد که این صبر و ممارست بنیانگذاران این سرویس را نشان میدهد. از طرفی به نظر من تکراری بودن یک ایده مهم نیست بلکه اجرای درست ایده مهم است.
