توصيه‌هاي جسيکا ميرل، وبلاگ‌نويس حوزه فناوري، درخصوص ايجاد تعادل در کار
شايد شما هم بارها تصميم گرفته باشيد که با برقراري تعادل مطلوب بين زندگي شغلي و غيرشغلي به آرامشي نسبي برسيد. تعادلي که زندگي روزانه شما را تحت تاثير قرار ندهد و از طرفي در زمينه شغل و کسب درآمد نيز به شما لطمه‌اي وارد نکند. نبود اين مهم در زندگي عامل ايجاد استرس و نارضايتي در هردو سمت ماجراست. هنگامي که فردي زمان بيشتري را به شغل خود اختصاص مي‌دهد، به موفقيت‌هايي در شغلش دست مي‌يابد يا احتمالا در محل کار خود به‌عنوان کارمند نمونه تشويق مي‌شود. اما همين فرد در زندگي غيرشغلي خود ممکن است با مشکلاتي روبه‌رو شود. او گاها فردي معتاد به کار خطاب مي‌شود. اين فرد هميشه در اين فکر است که چرا در اين نيمه از زندگي موفق نيست. از سوي ديگر هنگامي که کسي اولويت خود را زندگي غيرشغلي خود قرار مي‌دهد و نيمه شغلي زندگي‌اش متاثر از نيمه ديگر مي‌شود، احتمالا در زمينه کاري با مشکلاتي مواجه مي‌شود. او فردي تنبل تلقي مي‌شود که تمرکز کافي بر پيشه‌اش ندارد. پس چطور مي‌توان به تعادلي خوب بين اين دو رسيد؟
کيفيت، کميت را به همراه مي‌آورد
مردم زمان بيشتري را براي فعاليتي که در آن تبحر دارند و موفق‌ترند خرج مي‌کنند. براي مثال شخصي که در زندگي روزانه غيرشغلي خود به موفقيت رسيده و احساس رضايتمندي دارد به‌سختي مي‌تواند از زمان خود در اين حيطه بکاهد و در زمينه شغلي سرمايه‌گذاري کند. به همين منوال کسي که علاقه و روحيه‌اش در زمينه کار و شغل است و در اين زمينه به موفقيت رسيده، ناخودآگاه تمايل دارد در دنياي موفقيت خود زندگي کند و همچنان کمتر و کمتر به زندگي غيرشغلي مي‌پردازد. پس با آگاهي از اين مهم مي‌توان اندکي به اين تعادل نزديک شد.
مديريت هرچه بهتر زمان
اغلب ما عادت داريم در خانه ايميل‌هاي مربوط به کار را چک کنيم يا در محيط کار ايميل‌ها و يا پيام‌هاي زندگي غيرکاري را بررسي کنيم. درواقع يافتن نقطه جدايي زندگي شغلي و غيرشغلي کاري است منحصربه‌فرد و در بسياري مواقع غيرممکن. اين موضوع براي هر فرد با توجه به سليقه، توانمندي و شرايط زندگي کاملا متفاوت و سليقه‌اي است. اما نسخه‌اي که بتوان براي همه افراد پيچيد اين است که زمان هيچ‌کدام را صرف ديگري نکنيد و در زمان خود بر روي هرکدام تمرکز کنيد.
گاهي استراحت لازم است
امروزه بيش از هميشه افراد تمايل دارند بيشتر زمان خود را به کار کردن بپردازند و گاها اوقات فراغت را نيز قرباني شغل خود مي‌کنند. به خود يادآوري کنيد که هدف از اين همه تلاش چيست؟ آيا جز آسايش و خوشحالي نيست؟