مثل بنیانگذاران دیجی کالا!

نیکلاس وودمن هم مثل برادران محمدی ایده اش از یک دوربین شروع شد

0

شرکت GoPro پس از یک دهه رشد سریع یکی از موفق‌ترین برنامه‌های فروش عمومی سهام را به سال ۲۰۱۴ اجرا کرد. این موفقیت باعث شد که وودمن، مدیر ارشد اجرایی شرکت، را با استیو جابز مقایسه کنند. با این حال، طی چند سال اخیر اظهارنظرها کمی محتاطانه بوده است.

روندهای سختگیرانه‌ی تولید، اخراج‌های گسترده و تعطیلی یک برنامه عظیم موجب شد که نگاه‌ها تغییر کند. شرکت ضمن اجرای برنامه‌های بهینه‌سازی همچنان سودآور است. اما از سال ۲۰۱۵ ( تا سومین فصل سال ۲۰۱۷ ) در حال از دست دادن پول بوده است.

افول شرکت از اواخر سال ۲۰۱۶ آغاز شد. شرکت پس از یک ‌سال عقب‌نشینی از محصولی جدید رونمایی کرد. این محصول از خیلی وقت پیش در انتظار رونمایی بود: هواپیمای بدون سرنشینی به نام Karma که پس از چند هفته، به دلیل از دست دادن توان باتری‌اش سقوط کرد.

قرار بود این محصول شرکت را دوباره به میدان پیروزی برگرداند. با سقوط این هواپیما لازم بود که دیر یا زود فردی مورد بازخواست قرار گیرد. بررسی مشکلات شرکت منجر به تخریب وودمن شد. شرکت گوپرو با عرضه‌ی محصولی معرفی شد که فیلم‌های فعالیت اسکی‌بازها، دوچرخه‌سوارها و موج‌سوارها را در یوتیوب نمایش می‌داد.

تا آن زمان کسی چنان تصاویری ندیده بود و این نوع جدیدی از هنر شخصی، گیج‌کننده و سحرانگیز بود. نیکولاس وودمن، بنیانگذار شرکت، سال ۲۰۰۲ به استرالیا و اندونزی سفر کرده بود و می‌خواست صحنه‌هایی را از موج‌سواری خودش فیلمبرداری کند.

همان موقع به فکر تولید یک‌سری از محصولات افتاد، چیزی‌که خودش و گروهی از دوستانش را که بعدها به او ملحق شدند ثروتمند کرد و سطح جدیدی از محصولات پرفروش ارائه شد. در حال حاضر، شرکت در شرایط دشواری قرار دارد و ممکن است بقای خود را در معرض تهدید ببیند. گوپرو تا پاییز ۲۰۱۷ سه فصل دشوار را از سرگذرانده و اینک، با افزایش درآمدها و کاهش هزینه،‌ مدعی حضوری پایدار و مستحکم است. وودمن معتقد است که دشواری‌ها آثار خود را برجا گذاشته‌اند.

زمانی که وودمن همراه دوستش به استرالیا رفت از موج‌سواری خود فیلم تهیه کرد. آنها یک دوربین ۳۵میلیمتری را با استفاده از بند کشی به دستانشان بستند و موج‌سواری را از فاصله‌ی کم فیلمبرداری کردند. اما ابزار مورد استفاده کیفیت مناسبی نداشت و…

نیکلاس وودمن سال ۱۹۷۵ در کالیفرنیا به دنیا آمد و پس از گذراندن تحصیلات دبیرستان وارد دانشگاه کالیفرنیا شد و سال ۱۹۹۷ در رشته هنرهای تجسمی فارغ‌التحصیل شد. او کارآفرینی را پس از دوران دبیرستان شروع کرد و دو کسب‌وکار ایجاد کرد که البته برایش موفقیت شگرفی به همراه نداشتند.

یکی از آنها پایگاهی اینترنتی به نام empowerall بود که تلاش می‌کرد اقلام الکترونیک را به قیمتی زیر ۲ دلار بفروشد. دومین کسب‌وکار او وب‌سایتی به نام Funbug بود. این وب‌سایت بستری برای بازی و فروش فراهم آورد و به کاربران اجازه ‌داد که جوایز نقدی به دست بیاورند.

زمانی که وودمن همراه دوستش به استرالیا رفت از موج‌سواری خود فیلم تهیه کرد. آنها یک دوربین ۳۵میلیمتری را با استفاده از بند کشی به دستانشان بستند و موج‌سواری را از فاصله‌ی کم فیلمبرداری کردند. اما ابزار مورد استفاده کیفیت مناسبی نداشت و امکان تهیه‌ی ابزار حرفه‌ای و قدرتمند نیز برایشان فراهم نبود.

به این ترتیب، وودمن و دوستش به این فکر افتادند دوربینی بسازند که برای این نوع فعالیت‌ها مناسب باشد. طرح او چه بود؟ کمربندی که دوربین را به بدن کاربر وصل کند. او برای تأمین مالی طرح سراغ والدینش رفت و مبلغ ۲۳۵،۰۰۰دلار از آنها دریافت کرد و در کنار آن چرخ خیاطی مادرش را هم قرض گرفت تا با کمک آن نخستین نمونه‌های طراحی‌اش را تولید کند.

و در همین حال از محل فروش تعدادی گردنبند دست‌ساز مبلغ ۱۰،۰۰۰دلار دیگر فراهم کرد. به این ترتیب، او امکانات لازم را برای تهیه‌ی نخستین دوربین فیلمبرداری که قادر به ثبت تصاویر نزدیک باشد فراهم کرد. آن موقع، دوربین‌هایی با این امکانات فقط در اختیار افراد حرفه‌ای بود.

نخستین دوربین Gopro از فیلم ۳۵میلیمتری استفاده می‌کرد، چرا که آن موقع هنوز دوربین‌های دیجیتال عمومیت پیدا نکرده بودند. وودمن این دوربین را با مشارکت شرکتی چینی به نام Hotax تولید کرد. نمونه تولیدشده‌ی بندهای دوربین به قیمت ۳٫۰۵دلار و دوربین به بهای ۳۰ دلار در اختیار وودمن قرار گرفت و او کار فروش محصولات را با استفاده از اتومبیل فولکس واگن قدیمی متعلق به سال ۱۹۷۱ شروع کرد.

این دوربین بعدها متحول شد و به یک دوربین دیجیتال تغییر یافت که امکان ارتباط با وای‌فای و کنترل از راه دور و استفاده از کارت حافظه SD را هم داشت و ضد آب بود. سال ۲۰۰۴ یک شرکت ژاپنی ۱۰۰ دوربین به وودمن سفارش داد تا از آنها در یک برنامه ورزشی استفاده کند.

پس از آن فروش سالانه دوبرابر شد تا اینکه سال ۲۰۱۲ شرکت موفق به فروش ۲٫۳ میلیون نسخه از محصولات خود شد. شرکت در سال ۲۰۰۴ موفق به کسب درآمدی معادل ۱۵۰،۰۰۰دلار شد و سال ۲۰۰۵ این درآمد به عدد ۳۵۰،۰۰۰دلار رسید.

سال ۲۰۱۲، شرکت تایوانی فاکسکان ۸٫۸۸درصد از سهام شرکت را به مبلغ ۲۰۰ میلیون دلار خریداری کرد و به این ترتیب ارزش شرکت به ۲٫۲۵میلیارد دلار رسید و وودمن که بخش عمده‌ی سهام شرکت را در اختیار داشت میلیاردر شد.

شرکت در سال ۲۰۱۴ سهام خود را به صورت عمومی عرضه کرد. طی روز پایانی عرضه سهام ارزش هر سهم به ۳۱٫۳۴ دلار رسیده بود. آن سال وودمن مبلغ ۲۳۵ میلیون دلار دستمزد از شرکت دریافت کرد که بالاترین میزان دستمزد یک مدیر ارشد اجرایی در آمریکا بود. این در حالی است که سود شرکت تنها ۱۲۸میلیون دلار بود.

سال ۲۰۱۵، شرکت موفق به عقد قراردادی با NHL شد تا از محصولات شرکت برای بهبود کیفیت تصاویری استفاده شود که در اختیار تماشاچیان قرار می‌گیرد. اما از سال ۲۰۱۶ ناکامی سراغ شرکت آمد و آنها با کاهش درآمدها ناگزیر به اخراج تعدادی از کارکنان خود شدند.

شرکت پس از ناکامی در ورود به حوزه‌ی سرگرمی، که فعالیتی خارج از هسته‌ی اصلی فعالیت‌هایش بود، ناگزیر از تعدیل ۱۵درصد کارکنانش بود. شرکت سال ۲۰۱۸ و پس از ناکامی در ارائه‌ی یک نسخه پهباد به نام کارما دوباره کارکنانش را کاهش داد تا هزینه‌ها را در اختیار بگیرد. همان موقع، وودمن اعلام کرد که آماده‌ی فروش شرکت است. طبق گزارش Fox Business که سال ۲۰۱۶ منتشر شد وودمن عنوان بدترین مدیر سال را دریافت کرد.

وودمن در سال ۲۰۱۳ موفق به دریافت جایزه‌ی کارآفرین جوان سال در زمینه‌ی خرده‌فروشی و کالاهای مصرفی شده بود. او سال ۲۰۱۴ هم جایزه امی را به خاطر فناوری و مهندس در ارائه‌ی دوربین فیلمبرداری ارزان با کیفیت بالا دریافت کرده بود؛ اما ناکامی در ارائه‌ی پهباد و آخرین دوربین فیلمبرداری به نام Hero5 شرکت را در موقعیت خطرناکی قرار داد.

وقتی که یکی از مشتریان ویدئویی در یوتیوب پخش کرد که نشان می‌داد پهباد شرکت پس از شارژ کامل به ناگهان سقوط کرده و برخی مشتریان دیگر هم اعلام کردند که با چنین مشکلی مواجه هستند، جنب‌وجوش در شرکت آغاز شد و فراخوانی برای بازپس‌گیری بیش از هزار نسخه توزیع‌شده پهباد ارسال شد.

مهندسان شرکت روزها و ساعت‌ها وقت صرف آزمایش پهبادها کردند و به شکلی اتفاقی دریافتند که مشکل نه از باطری که از نبود یک قطعه‌ی پلاستیکی کوچک است که موجب قطع اتصال باتری می‌شود. درباره‌ی دوربین Hero5 هم مشخص شد که یک درز کوچک کمتر از ۰٫۲ میلی‌متری موجب نشت آب به داخل محفظه شده است.

به این ترتیب، شرکت قربانی عجله‌ی کارکنان و مدیرانش برای ارائه‌ی سریع محصول به بازار شد. شرکت همچنان به کار خود ادامه می‌دهد و تا این زمان موفق شده پس از خلق فناوری دوربین‌هایی با قابلیت فیلمبرداری از نزدیک و باکیفیت بالا، بیش از ۲۶ میلیون نسخه از محصولات خود را در ۱۰۰ کشور دنیا به فروش برساند.

ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.