فیلتر و فیلترینگی که اجرای دقیقش می‌توانست حامی کسب‌وکارهای داخلی در مقابل سایت‌ها و کسب‌وکارهای خارج از ایران باشد، حالا شده وبال گردن وب‌سایت داخلی. فعالان اکوسیستم می‌گویند محتوای مجرمانه و غیراخلاقی مستوجب فیلتر است و نه کسب‌وکارهایی با بنیانگذاران جوانشان که هدفی جز درآمدزایی و اشتغال‌زایی ندارند. مصطفی امیری، هم‌بنیانگذار زرین‌پال نیز از مخالفان سرسخت فیلترینگ کسب و کارهای است. تفصیل حر‌ف‌های مصطفی امیری را در این گفت‌وگو می‌خوانید.
- یکی از کسب‌وکارهای حوزه فینتک یعنی حوزه کاری شما فیلتر شد. تبعات چنین امری را چه می‌دانید؟
اکثر کسب‌وکارهای حوزه مالی پلتفرمی هستند که به دیگران اجازه می‌دهند از خدمات‌شان استفاده کنند و در این زمینه ارزش افزوده‌ای ایجاد می‌شود که قبلا وجود نداشته است. ما هیچ محصولی عرضه نمی‌کنیم و تنها زمینه‌ساز ارائه خدمات شرکت‌ها به مشتریان‌شان هستیم. وقتی کسب‌وکارهای مشابه ما دچار مشکل می‌شوند، در وهله اول مشتریان‌شان هستند که لطمه می‌بینند. کسب‌وکارهای مالی به ویژه، اعتبار و برندینگ‌شان و هویت کسب‌وکارشان بسیار مهم است. بنابراین وقتی فیلتر می‌شوند، می‌توان گفت که به نوعی حکم قصاص برای‌شان اجرا می‌شود و هرگونه تلاش برای بازیافتن اعتبار گذشته مثل این است که بخواهیم جسدی را احیا کنیم. من فکر می‌کنم که می‌توان با دید بازتری به مسائل استارتاپ‌ها نگاه کرد. ما کسب وکارهای کاربرمحور هستیم و حتی می‌توان قوانین کسب‌وکارهای کاربرمحور برای استارتاپ‌ها هم استفاده شوند.
- به نظر شما نداشتن متولی واحد و مشخص در این حوزه چه اندازه به این مشکلات دامن می‌زند؟
ما در این حوزه با تعدد متولی مواجه هستیم که هر کدام قوانین خاص خود را دارند و هر کدام چشم دارند که متولی واحد این حوزه باشند. اما معضل اصلی این است که همه چیز را به چشم مجوز نگاه می‌کنیم. دخالت نهادهای مختلف برای صدور مجوز در نهایت به رخداد اتفاقات ناگوار فعلی منجر می‌شود و هرکسی می‌خواهد مجوز ویژه خود را صادر کند؛ مجوزهایی که هر روز هم بر تعدادشان افزوده می‌شود که در نهایت به چندگانگی در اکوسیستم منجر می‌شود. البته نه اینکه کسب‌وکارهای آنلاین نیازی به مجوز فعالیت نداشته باشند اما بهتر است نهاد مجوزدهنده از جنس خود استارتاپ‌ها و آشنا با قواعد و قوانین این حوزه باشد. در سطح جهان هم موضوع تراست لوگو(trust logo) وجود دارد. اما باید متوجه باشیم که اعتبار نماد اعتماد الکترونیک هم در نهایت از استارتاپ‌ها کسب می‌شود.
مثلا دیجی‌کالا این نماد را در سایتش قرار می‌دهد و به آن اعتبار می‌دهد و این مسئله می‌شود دلیلی برای اعتماد مشتریان. در واقع ای‌نماد، اعتبارش را از اعتبار کسب‌وکارهای آنلاین معتبر دریافت کرده نه اینکه مرکز توسعه تجارت الکترونیکی برای اعتباربخشیدن به آن کاری کرده باشد. بنابراین در هر صورت هر مجوز و نمادی در نهایت اعتبارش را از همین حوزه می‌گیرد.
