در سال‌های اخیر و با حمایت دولت حسن روحانی از فناوری‌های نوین و استارتاپ‌ها، ایران در مسیر پیشرفت قرار گرفته و آنگونه که فایننشیال تایمز می‌نویسد، ظهور استارتاپ‌های کوچک و بزرگ در ایران نشان می‌دهد کشور در مسیر درستی گام بر‌می‌دارد. این راه باوجود فراز و نشیب‌های زیاد، می‌تواند به رونق اقتصادی و اشتغالزایی منتهی شود؛ تجربه‌ای که شماری از اقتصادهای در حال ظهور یا پیشرفته در حال پشت سر گذاشتن موفق آن هستند. طی سال‌های اخیر کشورهای متعددی این مسیر را طی کرده‌اند. به عنوان مثال، کره جنوبی و سنگاپور در ابتدای قرن بیستم دچار چالش‌های متعدد اقتصادی بودند اما با تکیه بر تحقیق و توسعه توانستند به رشد و درآمدهای کلان دست یابند. یکی دیگر از کشورهای موفق در این زمینه هند است. هند در مدت زمانی کوتاه شاهد رشد اقتصادی قابل توجهی بود که بخش اعظم آن مربوط به گسترش تحقیق و توسعه و صنعت فناوری بود. این بخش در سال۱۹۹۸ میلادی ۱.۲درصد تولید ناخالص ملی را به خود اختصاص داده بود و حجم آن از تولید ناخالص ملی در ۲۰۱۲میلادی به ۷.۵ درصد رسید. همچنین این صنعت یکی از بزرگ‌ترین تولید‌کنندگان شغل در هند به حساب می‌آید. به طوری‌که در سال ۲۰۱۲میلادی ۲۳۰ هزار شغل ایجاد کرد. تعداد افراد شاغل به طور مستقیم در این صنعت ۲.۸ میلیون نفر و به طور غیر‌مستقیم ۸.۹ میلیون نفر بود.
اقتصاد آمریکا نیز مبتنی بر فناوری است و مرکز فناوری در آمریکا «سیلیکون‌ولی» محل فعالیت شرکت‌هایی مانند اپل، فیس‌بوک و گوگل است که بر اقتصاد این کشور تاثیر زیادی داشته است. صنعت فناوری آمریکا نقش اساسی در گردش چرخ اقتصاد آن دارد. به طوری که ۷.۱ درصد از کل تولید ناخالص کشور به این بخش تعلق دارد. طبق آخرین آمار وزارت کار آمریکا در سه ماهه دوم ۲۰۱۶ میلادی در سیلیکون‌ولی بیش از یک میلیون و ۵۰۰ هزار فرصت شغلی ایجاد شده است. همچنین علم و فناوری از دهه ۱۹۹۰تا ۲۰۱۰ میلادی با سرعت زیادی در چین رشد کرد. آمار و ارقام حاکی از آن است که بودجه تحقیق و توسعه چین در سال ۲۰۱۵ میلادی ۴۰۹ میلیارد دلار بود که ۲.۱ درصد تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل می‌دهد. علاوه بر این، طبق گزارش سازمان آمار چین تا پایان ۲۰۱۳میلادی حدود 30هزار شرکت تولید‌کننده در حوزه فناوری پیشرفته در چین فعالیت می‌کردند. بنابراین تعجبی ندارد این صنعت بیش از بقیه بخش‌ها نیروی انسانی جذب می‌کند. در سال ۲۰۱۳ میلادی حدود ۱۲.۹۳۷میلیون نفر در بخش تولیدات کارخانه‌ای فناوری پیشرفته فعالیت می‌کردند که نسبت به تعداد کارکنان این بخش در سال ۲۰۰۸ میلادی ۳۶.۹ درصد رشد داشته است.
نوآوری و فناوری عوامل اصلی رشد صادرات کره جنوبی و افزایش قدرت اقتصادی آن در دهه گذشته به شمار می‌روند. این کشور در دهه ۱۹۶۰ میلادی یکی از فقیرترین کشورهای دنیا به شمار می‌رفت اما در ۲۰۱۴میلادی سیزدهمین قدرت اقتصادی دنیا شد.
در سال ۲۰۱۳ رئیس جمهور کره جنوبی اعلام کرد اقتصاد کشور باید خلاقانه‌تر باشد و به همین دلیل وزارت جدید علوم و برنامه‌ریزی را ایجاد کرد. این کشور موقعیت خود را مرهون سرمایه‌گذاری کلان در بخش تحقیق و توسعه است. به طوری‌که سهم بودجه تحقیق و توسعه این کشور از تولید ناخالص داخلی دوبرابر کشورهای پیشرفته است. در نتیجه این روند این کشور یکی از نوآورترین اقتصادهای جهان را دارد و در کنار کشورهایی مانند آلمان، سوئد، ژاپن و سوئیس قرار دارد. این کشور در سال‌های اخیر به دلیل هزینه گسترده در حوزه تحقیق و توسعه در بخش ثبت امتیاز حق اختراع نیز عملکرد قابل توجهی داشته است.
سنگاپور یکی از قطب‌های فناوری درآسیا به حساب می‌آید. دولت این کشور نیز از گسترش فناوری حمایت زیادی می‌کند. طی ۵ سال منتهی به ۲۰۱۵، دولت ۱۶۷ میلیون دلار یارانه به استارتاپ‌ها کمک کرده است. تعداد واحد‌های استارتاپ فعال در سنگاپور در دهه اخیر دو برابر شده و به حدود 60 هزار واحد رسیده و حدود 4 میلیون شغل مستقیم و غیر‌مستقیم ایجاد شده است.
